DEMONSTRATING ABOUT THE TA'ANG PEOPLE AND TA'ANG LAND

ရံပ္ရုိ;ငုိ;အူန္းစာၿခိဴ၀္းႏွာမ္းအဲတအာင္းေတာ္န္းေခွ်းနာ္

Sunday, February 27, 2011

နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္မွ ေျမဧက ရာေပါင္းမ်ားစြာသိမ္းဆည္းခံ





ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း ေက်ာက္မဲခရိုင္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕အေျခစိုက္ နဂါးပ်ံအခ်ိဳေျခာက္စက္ရံုမွ တာ၀န္ရွိသူ ဦးလွေရႊအဖြဲ႕၊ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕ေျမတုိင္းစာရင္းဦးစီးဌာန ႏွင့္ မယကဥကၠဌအဖြဲ႔တို႔ ပူးေပါင္းၿပီး  ၂၀၁၁၊ဇန္န၀ါရီလ ကုန္ပိုင္းေလာက္တြင္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္၊ မန္လြယ္အုပ္စု၊ အထက္မန္လြယ္ေက်းရြာမွ ေျမဧကေပါင္း (၅၀၀)ခန္႔ သိမ္းဆည္းသြားခဲ့ ပါသည္။


ႀကိဳတင္အေၾကာင္းၾကားတာမ်ိဳးမရွိဘဲ ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္အမိန္႔အရ လက္ဖက္စိုက္ဖို႔ ေျမဧက(၅၀၀) လိုတယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ရြာဥကၠဌကို အတင္းေနရာလိုက္ျပခိုင္းပါတယ္လို႔ေဒသခံတစ္ဦးကအခုလိုေျပာပါတယ္။

"ဒီလိုလာသိမ္းမယ္ဆိုတာ ရြာဥကၠဌေကာ က်ေတာ္တို႔အားလံုးေကာ ဘာမွႀကိဳတင္မသိလိုက္ရပါဘူး တုိင္းမွဴးရဲ႕ အမိန္႔အရ လက္ဖက္စိုက္ဖို႔ ေျမဧက(၅၀၀)လိုအပ္ေနတယ္ ဥကၠဌကိုယ္တိုင္လုိက္ျပေပးပါဆိုၿပီး အဲဒီ နဂါးပ်ံအခ်ိဳအေျခာက္စက္ရံုမွ တာ၀န္ရွိတဲ့သူေတြ၊ ေျမတိုင္းစာရင္းဦးစီးဌာနကလူတခ်ိဳ႕နဲ႔ မယက ဥကၠဌတို႔က လာသိမ္းသြားတယ္" လို႔သူကေျပာ ပါတယ္။

"ရြာဥကၠဌက ရြာနဲ႔နည္းနည္းေ၀းတဲ့ ေက်ာက္ေတာ္ေတာမွာ သူတို႔ကိုေျမေနရာျပေပးလိုက္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ သူတို႔က အဲဒီေျမေနရာကိုမႀကိဳက္ဘူးဆိုၿပီး ရြာနဲ႔နီးတဲ့ ပန္ခါးေတာကိုသိမ္းၿပီး  ရြာသားေတြကုိ တစ္ရက္လွ်င္ (၁၅၀၀) က်ပ္ ေပးၿပီး ေတာေတြရွင္းခိုင္းလိုက္တယ္" လို႔ လည္းသူကဆက္ေျပာပါတယ္။

"ဒီေျမေတြက ေျမအလြတ္ေတြပါပဲ ရြာပိုင္မိသားစုပိုင္ဆိုရင္ ေျမဂရန္ရွိရမယ္၊ေျမဂရန္မရွိေတာ့ ေျမအလြတ္ပဲလုိ႔လာသိမ္းတဲ့ သူေတြကေျပာတယ္ ဒါေပမယ့္ က်ေတာ္တို႔မွာ ေျမဂရန္ဆိုတာမရွိပါဘူး ဘာျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ဒီေျမေတြဟာ က်ေတာ္တို႔ရဲ႕ ဘိုးဘြားပိုင္ေျမေတြျဖစ္လို႔ပါပဲ"ဟု ေဒသခံေတြကေျပာပါတယ္။

အခုလိုသိမ္းဆည္းသြားတဲ့ ေျမေတြမွာ တစ္ရြာလံုးအတြက္လည္းအေရးပါသလို သိမ္းဆည္းခံရတဲ့မိသားစုေတြအတြက္ လည္း အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းတဲ့ေျမေနရာျဖစ္တာမို႔ တစ္ရြာလံုးလိုလို မေက်မနပ္ျဖစ္ေနႀကတယ္ ဒါေပမယ့္လည္း ေျမာက္ပိုင္း တိုင္းစစ္ဌာနခ်ဴပ္အမိန္႔အရဆိုလို႔ ဘာမွျပန္မေျပာရဲပဲ အေျခအေနေပးရင္ မယက ထံ အသနားခံမယ္လို႔သိ ရပါတယ္။

သိမ္းဆည္းသြားတဲ့ ေျမေနရာေတြကို က်ပ္တန္ဖိုးအေနနဲ႔တြက္ၾကည့္ရင္ အနည္းဆံုး သိန္း (၅၀၀) ေက်ာ္ ရွိမယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္ အကယ္၍ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြလို နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕မွာ နဂါးပ်ံအခ်ိဳေျခာက္စက္ရုံေဆာက္ဖို႔ လက္ဖက္ၿခံကို ေစ်းႀကီးႀကီးနဲ႔၀ယ္ရတဲ့ပံုစံမ်ိဳးဆိုရင္ အခုလိုပန္ခါးေတာလိုမ်ိဳးမွာ သိန္း(၁၂၀၀)က်ပ္ တန္ဖိုးရွိတယ္လို႔ ရြာသားေတြရဲ႕ အတည္ျပဳေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။ တရုတ္လူမ်ဳိးပုိင္ နဂါးပ်ံအခ်ိဳေျခာက္စက္ရုံသည္ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႕နယ္၊ လြယ္ခမ္းေက်းရြာတြင္း ၂၀၀၈ခုႏွစ္မွ စတင္တည္ေဆာက္ၿပီး နမ့္ဆန္အတြင္း အႀကီးဆုံးစက္ရုံတစ္ရုံျဖစ္သည္။

၄င္းေျမယာေတြမွာ ေဒသခံေတြအတြက္ အသက္ရွင္ဖို႔ ေန႔တိုင္းေသာက္သံုးေနရတဲ့ ေရထြက္ရာေနရာလည္းျဖစ္ပါတယ္ အကယ္၍ သစ္ပင္ေတြရွင္းလင္းၿပီး လက္ဖက္ဘဲစိုက္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အနာဂါတ္မွာေရခမ္းသြား ႏိုင္မဲ့ျပသာနာျဖစ္လာ ႏိုင္ပါသည္။

Read more »

Friday, February 25, 2011

ပန္းေဆးျပည္သူ႔စစ္၏ ေျမသိမ္းမည့္ကိစၥ နမ့္ခမ္းေဒသခံမ်ားမေက်နပ္







သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္ 
သွ်မ္းျပည္(ေျမာက္ပုိင္း) နမ့္ခမ္းၿမိဳ႔နယ္ ကြန္ဟုိင္းအုပ္စုေနာင္မရြာ ကူးတုိ႔ဆိပ္ လမ္းတုိးခ်ဲ႔ေဖာက္လုပ္ရန္ ယမန္ေန႔က ပဏာမလမ္းတုိင္းတာမွဳ ျပဳလုပ္ခဲ့ရာရြာသားပုိင္ လယ္ေျမမ်ားလမ္း ဧရိယာအတြင္းပါေနသည္ ဟုဆုိသျဖင့္ ေဒသခံရြာသားမ်ားမေက်မနပ္ ျဖစ္ေနေၾကာင္းသိရသည္။
တုိးခ်ဲ႔မည့္လမ္းသည္ ေရႊလီျမစ္ကမ္းနံေဘးမွ ေနာင္မရြာအထိ အရွည္ (၁)မုိင္ခြဲႏွင့္ အက်ယ္ (၂၄)ေပရွိေၾကာင္း သိရသည္။
ကူးတုိ႔ဆိပ္ ေလလံဆြဲထားေသာ ပန္ေဆးျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔ ကုိယ္စားလွယ္ ေဒၚအားၾကဴအပါအဝင္ ရယကအဖြ႔ဲဝင္မ်ား၊ စည္ပင္သာယာႏွင့္ ေျမစာရင္းဝန္ထမ္းမ်ားက လမ္းတုိင္းတာခဲ့ရာ လမ္းေဘးဝဲယာရွိ ရြာသားမ်ားပုိင္ေျမဧက (၂၀)ခန္႔ သိမ္းယူခံရမည့္ အထဲပါဝင္ေၾကာင္း ေဒသခံရြာသား တစ္ဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သုိ႔ေျပာျပခဲ့သည္။
“ ေလလံဆြဲထားတာက ပန္းေဆးျပည္သူ႔စစ္အဖြဲ႔ဝင္ရဲ႔ အစ္မ မအားၾကဴေပါ မေန႔ကေန႔လည္ (၁၂)နာရီ ေလာက္မွာကူးတုိ႔ဆိပ္လမ္းေဖာက္ဖုိ႔ ရယကေတြ၊စည္ပင္သာယာေတြပါတယ္ ရြာသားေတြနဲ႔ညိွၾကတယ္ လမ္းေဖာက္ရင္လယ္ေလာက္ကေတာ့ ဧက(၂၀)ပါမယ္တဲ့၊ ရြာသားေတြမေက်နပ္ၾကဘူး ညိွေနၾကတုန္းေပါ” ဟုသူကဆုိသည္။
ယခုအခါ ၄င္းလယ္ေျမမ်ားတြင္ ၾကံ၊ေျပာင္းဖူးႏွင့္ ရွမ္းေဆးရြက္ႀကီးပင္မ်ား စုိက္ပ်ိဳးထားၿပီး လက္ရွိေျမတစ္ဧ ေပါက္ေစ်းမွာ တရုတ္ယြမ္ ၂ေသာင္း(က်ပ္ေငြ ၂၈သိန္းေက်ာ္) ဝန္းက်င္ရွိေၾကာင္းသိရသည္၊၊
Read more »

Thursday, February 24, 2011

တအာင္းအမ်ဳိးသားပါတီ လူထုအတြက္ တုိးတက္ဖံြ႔ၿဖိဳးမႈမ်ား လက္ေတြ႕အေကာင္အထည္မေဖာ္ႏုိင္ေသးသလို ရံုးဖြင့္ရန္လည္း ေငြေၾကးခက္ခဲ

တအာင္းအမ်ဳိးသားပါတီသည္ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးကတည္းက ေငြေၾကးအခက္အခဲမ်ားေၾကာင့္ ပေလာင္လူထုအတြက္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈလုပ္ငန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္နိုင္ျခင္းမရွိသည့္အျပင္ ယခုခ်ိန္အထိ ရံုးဖြင့္ရန္ပင္ အခက္ခဲျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း၊ မူဆယ္ခရိုင္၊ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႕နယ္ရွိ တအာင္းအမ်ဳိးသားပါတီသည္ လြန္ခဲ့ေသာ ႏိုဝင္ဘာလ ၂ဝ၁ဝေရြး ေကာက္ပြဲၿပီးကတည္းက ယေန႔ခ်ိန္ထိပင္ ပေလာင္ျပည္သူလူထုမ်ားအတြက္ တိက်ေသာ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေပးမႈ တစ္စံုတစ္ရာမွ် မလုပ္ႏုိင္ခဲ့သည္အျပင္ ေငြေၾကးအခက္ခဲေၾကာင့္  ၿမိဳ႕နယ္မ်ားတြင္လည္း ရံုးမ်ားမဖြင့္ႏိုင္ေခ်။  မိမိ၏ မိသားစုစီးပြားေရးကိုသာ ဦးစားေပးလုပ္ေဆာင္ၾကခဲ့ၾကပါသည္ဟု ပါတီဝင္တစ္ဦးမွ ေျပာျပခဲ့ပါသည္။

“က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ဝန္ထမ္းေတြကို သူမ်ားေတြလိုလစာ(ေထာက္ပံ့ေၾကး)ေတြမေပးႏိုင္ဘူး၊ ပါတီက ပိုက္ဆံလဲ မရွာႏိုင္လို႔ေလ။ ပါတီဝင္ေတြကို တစုစည္းျဖစ္ေအာင္ စုရံုးလိုက္တိုင္းမွာ တေယာက္ကအားရင္ တေယာက္က မအားလိုက္ ျဖစ္ေနၾကတယ္။ ရံုးမွာလဲ ဘယ္သူမွမရွိဘူး။  ဒီအတိုင္းပဲ ပိတ္ထားတာၾကာၿပီ။  အားလံုးလိုလုိ ကိုယ္ေရးကိုယ္သာ အလုပ္ကိုပဲ ဦးစားေပးၾကတယ္၊၊ ပါတီဝင္ရွိတာကျဖင့္နည္းနည္း ဒါေတာင္မွ ႀကံဖြံ႔အဖြဲ႔ကို ၂ေယာက္ေပးရေသးတယ္။ ရွိတဲ့လူေတြနဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ေတာ့မွာလဲ”

ပေလာင္ျပည္သူမ်ားအတြက္ လမ္းပမ္းဆက္သြယ္ေရး ေကာင္းမြန္ေအာင္ လမ္းမ်ားျပဳျပင္ေပးရန္၊ ပညာေရးႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ေက်းရြာမ်ားတြင္ ေက်ာင္းေဆာက္ေပးရန္၊ လံုေလာက္ေသာ ဆရာမမ်ားထားေပးရန္၊  က်န္းမာေရးတြင္လည္း အျပည့္အဝခံယူ ကုသခြင့္ရေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေပးမယ္ဟု စည္းရံုးေရးဆင္းခဲ့စဥ္တြင္ ေျပာခဲ့ေသာ္လည္း လက္ေတြ႔တြင္မည္သည့္အရာမွ အေကာင္အထည္ မေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ေသးေခ်။  ဤအခ်က္မ်ားကို လြတ္ေတာ္ေခၚသည့္အခ်ိန္တြင္ တင္ျပရန္ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ျဖစ္လာမည္ မျဖစ္လာမည္ဆို သည္ကို အျပည့္အဝ ေမွ်ာ္လင့္ရသည့္အေျခအေနမရွိဟု ၄င္းမွ ဆက္လက္ေျပာျပခဲ့ပါသည္။

ေရြးေကာက္ပြဲ မတုိင္မွီကာလတြင္  တအာင္း (ပေလာင္) အမ်ဳိးသားပါတီက အေျခခံမူဝါဒ သေဘာထား (၈)ခ်က္ႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္အခ်က္ (၂ဝ)  လုပ္ေဆာင္သြားရန္ စက္တင္ဘာ ၂၉ရက္ေန႔ ၂ဝ၁ဝခုႏွစ္တြင္ တင္ျပေဟာၾကားခဲ့ပါသည္။
Read more »

ပေလာင္အမ်ိဳးသမီးငယ္အား နအဖစစ္သား အုပ္စုလုိက္မုဒိမ္းက်င့္

သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္
သွ်မ္းျပည္အလယ္ပုိင္းယခုလဆန္းပုိင္းတြင္ အသက္၁၆ႏွစ္ အရြယ္ပေလာင္အမ်ိဳးသမီးငယ္ တစ္ဦးအား လုံၿခံဳေရးကင္းလွည့္ေသာ နအဖအုပ္စုလုိက္ မုဒိမ္းက်င့္မွဳခံခဲ့ရေၾကာင္းသိရသည္၊၊ ကြန္ဟိန္းၿမိဳ႔နယ္ (တာ့ေကာ့္သံလြင္တံတားအေနာက္ေျမာက္ဘက္) ဖန္လန္းရြာမွ မုိင္ဝက္ခန္႔ေဝးေသာ နမ့္ေမာ္ငင္းရြာ အသြားလမ္း(က်ိဳင္းေတာင္း)ခမရ ၅၇၄ မွလုံၿခံဳေရးကင္းလွနည့္တပ္ဖြဲ႔ႏွင့္ ပက္ပင္းတုိးမိရာမွ မုဒိမ္းက်င့္ ခံရျခင္းျဖစ္သည္။
“ သိပ္မေဝးဘူးဆုိၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္တည္း ေျခလ်င္ေလွ်ာက္သြားတာ ကံဆုိးခ်င္ေတာ့ လမ္းမွာဗမာစစ္သားေတြနဲ႔တုိးေတာ့တာကုိး၊ ၆ေယာက္ရွိတယ္ ေခါင္းေဆာင္ဘယ္သူလဲေတာ့မသိဘူး၊ ခမရ(၅၇၄) ဆုိတာပဲသိတယ္” ဟုမုဒိမ္းက်င့္ခံရသူႏွင့္ အမ်ိဳးေတာ္စပ္သူ တာ့ေကာ္ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာျပသည္။
အုပ္စုလုိက္မုဒိမ္းက်င့္ခံရသူအမ်ိဳးသမီးမွာ ဖန္လန္းအုပ္စု လြယ္ဟန္းရြာသူျဖစ္ၿပီး အဆုိပါစစ္အုပ္စုမွာ က်ိဳင္းေတာင္းအေျခစုိက္ ခမရ(၅၇၄) မွကြန္းဟိန္းတာ့ေကာ္ဘက္လမ္းလုံၿခံဳေရး ယူေနသည့္အုပ္စုျဖစ္သည္။
“ ေကာင္မေလးကုိ ဖမ္းခ်ဳပ္မ်က္ႏွာ အဝတ္နဲ႔စည္းထားၿပီး တေယာက္ၿပီးတေယာက္ မုဒိမ္းက်င့္တာပဲ။ ေက်းလက္ေတာရြာသားေတြဆုိေတာ့ တုိင္ဖုိ႔တန္းဖုိ႔လည္း ဘယ္ရဲၾကမလဲ” ဟု၄င္းကဆက္လက္ေျပာျပသည္။ ေရြးေကာက္ပြအႀကိဳ ၂၀၁၀ ႏုိဝင္ဘာ၆ရက္တြင္လည္း မုိင္းေနာင္အေျခစုိက္ခမရ(၂၈၆)က ဗုိလ္မွဴးဝင္းေဇလတ္ ဦးေဆာင္သည့္တပ္ဖြဲ႔က ကုိယ္လက္အဂၤါမစုံသူ ဝမ့္ဝိန္းေကာင္ရြာသူအားလည္းေကာင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ေနာက္ပုိင္း  ႏုိဝင္ဘာ၂၀ ရက္တြင္လည္း သွ်မ္းျပည္ေတာင္ပုိင္း လင္းေခအေျခစုိက္ခမရ(၅၇၈) နအဖ တပ္သားတစ္ဦးက ေနာင္လုံေက်းရြာ အုပ္စုေဟြ႔ဆင္မ္ရြာသူတဦး၏ မိဘႏွစ္ပါးကုိပစ္သတ္၍ (၁၆) ႏွစ္အရြယ္မိန္းကေလးအားလည္းေကာင္း အဓမၼျပဳက်ဴးလြန္ခဲ့သည္။
Read more »

Tuesday, February 22, 2011

တအာင္းအာဇာနည္ေန႔က်င္းပ










တအာင္းေက်ာင္းသားႏွင့္လူငယ္မ်ားအစည္းအရုံး(TSYO)ႏွင့္ ပေလာင္အမ်ိဳးသမီးအစည္းအရုံး (PWO)တုိ႔ ပူးေပါင္းၿပီး တအာင္းအာဇာနည္ေန႔ကို ေဖဖါ၀ါရီလ (၁၈) ရက္ေန႔ ထုိင္း-ျမန္မာနယ္ စပ္ တစ္ေနရာတြင္က်င္းပခဲ့ပါသည္။

ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ တအာင္းေက်ာင္းသားႏွင့္လူငယ္မ်ားအစည္းအရံုး၏ အဖြဲ႔၀င္လူငယ္မ်ားႏွင့္ ပေလာင္အမ်ိဳး သမီးအစည္းအရံုး၏ အဖြဲ႔၀င္မ်ား လူဦးေရ (၄၀)ေက်ာ္ျဖင့္ ပေလာင္ေတာ္လွန္ေရးကုိ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ေသာ ပေလာင္ ေခါင္းေဆာင္"တားခြန္ေသာင္း" က်ဆံုးသည့္ အာဇာနည္းေန႔တြင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသုိ႔ သြားေရာက္ဆြမ္းကပ္တရားနာ ခဲ့ပါသည္။

တက္ေရာက္ပါ၀င္ေသာ တအာင္းလူငယ္ အမ်ိဳးသား/သမီးမ်ားအား အာဇာနည္ေန႔အေၾကာင္းအရင္း အနက္အဓိပၸါယ္ ႏွင့္ သမိုင္းေၾကာင္းကို သိနားလည္ေစရန္အတြက္ တာ၀န္ရွိသည့္ တအာင္းလူငယ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက ရွင္းျပေပးခဲ့ပါသည္။

တအာင္းအားဇာနည္ေန႔သည္  တအာင္းေတာ္လွန္ေရးကိုစတင္တည္ေထာင္သူ တအာင္းအမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ တားခြန္ေသာင္း က်ဆုံးသည့္ေန႔ ေဖေဖာ္ဝါရီလ (၁၈)ေန႔ကုိ တအာင္းအာဇာနည္ေန႔ အျဖစ္သတ္မွတ္ခဲ့ၾကသည္၊၊ တားခြန္ေသာင္းသည္ တအာင္းအမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးအတြက္ တအာင္း (ပလာင္) အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ႔ (PNF)ကုိ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ ဇန္န၀ါရီလ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ဦးေဆာင္စတင္ ဖြ႔ဲစည္းၿပီး ၁၉၇၈ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ က်ဆံုးသြားခ့ဲပါသည္။

အာဇာနည္ေန႔ က်င္းပျပဳလုပ္ျခင္းမွာ" က်ဆံုးသြားေသာ တအာင္းရဲေဘာ္မ်ားကို ဂုဏ္ျပဳျခင္း ၊ တအာင္းတစ္မ်ိဳးသားလံုး အတြက္ အသက္ေပးလွဳဳခဲ့ေသာ ထိုရဲေဘာ္တို႔၏ ေသြးေခြ်း လံု႔လ ၀ိရိယမ်ားကို ေနာက္တက္လာမယ့္ တအာင္းလူငယ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အမွတ္ရေစရန္ႏွင့္ အသိမွတ္ျပဳေစလိုသျဖင့္ အာဇာနည္းေန႔ကို ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္းျပဳလုပ္သင့္ သည္ဆိုသည့္ အေၾကာင္းကို တအာင္းေက်ာင္းသားႏွင့္လူငယ္အစည္းအရံုး၏ တြဲဖက္ အတြင္းေရးမွဴး (၁) က ေျပာပါသည္။

တအာင္းအာဇာနည္ေန႔ႏွင့္ပါတ္သက္၍ တအာင္းေက်ာင္းသားႏွင့္လူငယ္မ်ားအစည္းအရံုး တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး (၂) က" ဒီႏွစ္ တအာင္းအာဇာနည္းေန႔က်င္းပတာ အရင္ႏွစ္လို ခမ္းခမ္းနားနား မက်င္းပႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားၿပီး ဆြမ္းကပ္ တရားနာ တာေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ အေၾကာင္းရင္းမွာ ထုိင္းႏုိင္ငံအတြင္းလုံျခံဳေရးတင္းၾကပ္မွဳ ေၾကာင့္ပါပဲ" ဟု သူကေျပာခဲ့ပါသည္။

တအာင္းအာဇာနည္ေန႔အခမ္းအနားကုိ ျမန္မာျပည္တြင္းတြင္ လုံးဝျပဳလုပ္ခြင့္မရေၾကာင္းကုိလည္း လူငယ္တစ္ဦးေျပာျပ ခ်က္အရ “ က်ေနာ္တုိ႔အာဇာနည္ေန႔ အခမ္းအနားကုိ ျပည္တြင္းမွာလုပ္လုိ႔ မရပါဘူး၊ အာဇာနည္ေန႔ႏွင့္ အမ်ိဳးသားေန႔ေတြကုိ မေျပာေတာ့နဲ႔ စာေပႏွင့္ရုိးရာယဥ္ေက်းမွဳအခမ္းအနားေတာင္ လုိက္ၿပီးပိတ္ပင္တာဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တုိ႔ကေတာ့ ေရာက္တဲ့ေနရာမွာ ကုိယ့္ရဲ႕အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက်ဆုံးတဲ့ေန႔အခမ္းအနားကုိ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တုိင္းျပဳလုပ္ပါတယ္” ဟုေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

တအာင္းလူငယ္အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးေျပာျပခ်က္အရ “ဒီေန႔ဟာက်မတုိ႔ တအာင္း(ပေလာင္) တမ်ိဳးသားလုံးရဲ့ အာဇာနည္ေန႔ျဖစ္ပါတယ္ ဒါေပမယ့္ျပည္တြင္းမွာေနတဲ႔ အခ်ိန္မွာအာဇာနည္ေန႔ ရွိမွန္း ေတာင္မသိရပါဘူး အခုလုိျပည္ပ ေရာက္လာမွ ကုိယ့္မွာလည္းအာဇာနည္ေန႔ဆုိတာရွိမွန္းသိရတယ္ က်မအတြက္ေတာ့ ပထမဦးဆုံးအာဇာနည္ေန႔မွာ ပါဝင္ခြင့္ရခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္” ဟုေျပာၾကားခဲ့ပါသည္။

တအာင္းအမ်ိဳးသားအတြက္ အသက္ေပးလွဴးဒါန္းခဲ့ေသာ တအာင္း အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္မ်ား က်ဆံုးခဲ့သည့္ အာဇာနည္ေန႔သည္ တအာင္းတစ္မ်ိဳးသားလံုးႏွင့္ဆိုင္ေသာေန႔ထူးေန႔ျမတ္ျဖစ္ပါသည္။  ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူမ်ိဳးတစ္မ်ိဳး အတြက္ အလြန္အေရးႀကီးသည့္ အာဇာနည္ေန႔ကို က်င္းပခြင့္မရခဲ့ ေသာ္လည္း မိမိအစြမ္းအစႏွင့္ ႀကိဳးစားၿပီး ႏွစ္တိုင္းျပဳလုပ္သြားမည္ဟု ထိုင္းႏိုင္ငံေရာက္တအာင္းလူငယ္အမ်ိဳးသား/သမီးမ်ားက ဆိုပါသည္။
Read more »

Saturday, February 19, 2011

ပေလာင္အမ်ဳိးသားတို႔၏ အမ်ဳိးသားေရးလွဳပ္ရွားမွဳသမုိင္း





ပေလာင္အမ်ိဳးသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕ခ်ဳပ္

ပေလာင္အမ်ိဳးသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကို ၁၉၅၆-ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းထူေထာင္ခဲ့သည္။ ေတာင္ပိုင္ေစာ္ ဘြားၾကီးစပ္ခြန္ပန္းစိန္က ဦေဆာင္၍ အဖြဲ႕့ခ်ဳပ္၏ ရည္ရြယ္ခ်က္ႏွင့္ ဖြဲ႔စည္းပုံစည္းမ်ဥ္းကို ေရးဆြဲျပဌာန္းခဲ့သည္။ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ပေလာင္အမ်ိဳးသားတို႔၏ညီညြတ္ေရး၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး၊ အက်င့္၀တၱရား ျပဳျပင္ေရး၊ၾကီး ပြားေရး ပညာေရး၊က်န္းမာေရးတို ့ျဖစ္သည္။ အဖြဲ ့ခ်ဳပ္၏လုပ္ငန္းစဥ္မွာ


(၁)ပေလာင္အမ်ိဳးသားႏွင့္ ရွမ္းျပည္ညီညြတ္ေရးမ်ားတြင္ အက်ိဳးျဖစ္ထြန္းေစရန္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း
(၂)လူတို႔၏အဓိက သိအပ္ေသာက်င့္၀တ္ ၀တၱရားမ်ားကို သင္ၾကားေပးျခင္း
(၃) စိတ္ဓါတ္၊အက်င့္ စာရိတၱႏွင့္ အျပဳအမွဳ က်င့္၀တၱရားသုံးပါး ျပဳျပင္ေပးျခင္း
(၄)တုိင္းသူျပည္သားတို႔၏ၾကီးပြားရာ ၾကီးပြားေၾကာင္းနည္းလမ္းမ်ားကို သင္ၾကားေပးျခင္းဟူ၍ျဖစ္သည္။
(၅)ပကတိ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီညြတ္ျခင္းရွိေစရန္ ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားျခင္း ကိုသင္ၾကားေပးျခင္းဟူ၍ျဖစ္သည္။

အဖြဲ႔ခ်ဳပ္၏ တည္ရာဗဟိုဌာနခ်ဳပ္ကို နမ့္ဆန္ျမိဳ႕ တြင္ထားရွိျပီး ဗဟိုဌာနခြဲ၊ဌာနခြဲစသည္တို႔ကို အဆင့္ဆင့္ဖြဲ႔ စည္းထားရွိခဲ့သည္။ အဖ႔ြဲခ်ဳပ္၏ပေလာင္အမ်ိဳးသားဟူသည့္အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္တြင္ ပေလာင္၊ ၀၊ လြယ္လ၊ ယင္းနက္၊ ေတာင္သူတို ့ပါ၀င္ဖြဲ ့စည္းထားသည္။

ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီစစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူျပီး ႏိုင္ငံေရးပါတီအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ အသင္း အဖြဲ႔မ်ား၊ လူမ်ိဳးစုေရးရာအသင္းအဖြဲ႔မ်ားတို႔ ဖ်က္သိမ္းခံၾကရရာပေလာင္အမ်ိဳးသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရးအဖ႔ြဲ ခ်ဳပ္သည္လည္း ၁၉၆၄-ခုႏွစ္တြင္ ဖ်က္သိမ္းခံခဲ့ရသည္။


ပေလာင္အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ ့ခ်ဳပ္ (Pa Laung National League For Democracy)

ပေလာင္အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ကို ၁၉၈၉-ခုႏွစ္၊ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ဖြဲ႔စည္းခဲ့သည့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီျဖစ္သည္။ ပေလာင္အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ကိုနမ့္ခမ္း၊မူဆယ္၊ကြတ္ခိုင္၊ ေက်ာက္မဲ၊မိုးကုတ္၊ မႏၱေလး၊နမ့္ဆန္ျမိဳ့နယ္ တို႔တြင္ ျမိဳ ့ နယ္ရုံးမ်ား ဖြဲ ့စည္းဖြင့္လွစ္ထားသည္။

၁၉၉၀-ျပည့္ႏွစ္၊ပါတီစုံအေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲတြင္ မိုးကုတ္၊ ေက်ာက္မဲ၊ နမ့္ဆန္၊ ကြတ္ခိုင္၊ နမ့္ခမ္း၊မူဆယ္ျမိဳ႔ နယ္တို႔၌ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္၀င္ေရာက္ အေရြးခံရာ နမ့္ဆန္ႏွင့္ ကြတ္ခိုင္ျမိဳ႕နယ္(၂)ခုတြင္၊ ပေလာင္အမ်ိဳးသား လူမ်ိဳးစု လြတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္(၂)ဦးရရွိခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၁၉၉၂ -ခုႏွစ္တြင္ တိုင္းရင္း သားႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား ဖ်က္သိမ္းပစ္ေရး တြင္ ပေလာင္အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္လည္းဖ်က္သိမ္းျခင္းခံရ သည္။


ပေလာင္ျပည္နယ္လြတ္ေျမာက္ေရး

ျမန္မာ့လြတ္လပ္ေရးသမိုင္းေၾကာင္းတြင္ ၁၉၄၇-ခုႏ်စ္ ပင္လုံညီလာခံၾကီးမွ ျပည္နယ္-ျပည္မတိုင္းရင္း သားစည္းလုံး ညီညြတ္ေရးကို အျမင့္ဆုံးသို႔ေရာက္ရွိေစခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္တို႕ က်ဆုံးရျပီးေနာက္ပိုင္းတြင္ တိုင္းရင္းသာားစည္းလုံးညီညြတ္မႈသည္လည္း က်ဆုံးသြားရသည္။

ယေန႕တိုင္ ျပည္နယ္-ျပည္မတိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရးႏွင့္ တန္းတူေရးကိုအေျခခံ ေသာ စည္းလုံးညီညြတ္မႈပါ ပ်က္သုဥ္းရေလသည္။ ၁၉၄၇-ခုႏွစ္၊ ဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္တို႔ သေဘာတူခ်မွတ္ခဲ့သည္။ တန္းတူေရးကို အေျခခံသည့္အခ်က္ၾကီးကို ျငင္းပယ္ဖ်က္ သိမ္းလိုက္ၾကျပီးျဖစ္သည္။ တိုင္းျပည္ကို ျပည္ေထာင္စုစနစ္ျဖင့္ ဖြဲ႔သည္းျခင္းမဟုတ္ေတာ့ေပ။ တစ္ျပည္ေထာင္စနစ္ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္းလိုက္ျပီး ဗမာျပည္မကို ျပည္ေထာင္စု ဗဟိုအစိုးရႏွင့္ ပူေပါင္းလိုက္သည္။ ဗမာျပည္မကို ဗဟိုအာဏာေပးအပ္ထားျပီး ျပည္နယ္မ်ားကို လက္ေအာက္ခံနယ္ေျမအျဖစ္ ထားရွိလိုက္ သည္။ ျပည္နယ္-ျပည္မညီညြတ္ေရး၊ တိုင္းရင္းသား စည္းလုံး ညီညြတ္ေရးကို တန္းတူေရးအေပၚ အေျခခံမထားဘဲ သိမ္းပိုက္ေရးနည္းလမ္းျဖင့္ ဗိုလ္က်ၾကီး စိုးလႊမ္းမိုး လုပ္ေဆာင္ေလေတာ့သည္။

လက္ရွိျပည္ေထာင္စု ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္၏ ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒတြင္ျပည္နယ္ႏွင့္ လူမ်ိဳးစုတိုင္းတန္းတူ ညီမွ်ေသာ အခြင့္အေရးျပဌာန္းခ်က္မရွိ၍ ႏိုင္ငံေတာ္၏ အဓြန္ရွည္တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရးအလို႔ငွာ ဖြဲ႔စည္း အုပ္ခ်ဳပ္ ပုံအေျခဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္လိုအပ္သည္ ဟူသျဖင့္-ဗမာျပည္နယ္   အပါအ၀င္  ျပည္နယ္မ်ာ ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕

ဖြဲ ့စည္းေရး-

  • ျပည္ေထာင္စုဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံျပင္ဆင္ေရးဆြဲေရး
  • ျပည္ေထာင္စုအမ်ိဳးသားညီလာခံက်င္းပေရး
  • မြန္၊ရခိုင္၊ခ်င္းျပည္နယ္မ်ားဖြဲ ့စည္းေရး
  • နယ္ခ်ဲ ့ဆန္ ့က်င္ေရးတို့ကို ခ်မွတ္အတည္ျပဳခဲ့ၾကသည္။


ဤတြင္ တုိင္းရင္းသားတို႔ေတာင္းဆိုသည့္အခ်က္တို ့သည္ ခြဲထြက္ေရး၊ျပည္ေထာင္စုျဖဳိခြဲေရး၊ ဗမာလူမ်ိဳးစု မုန္းတီးေရးတို ့ကို ဖန္တီးေနျခင္ဟု အေၾကာက္အကန္စြပ္စြဲျပဳမူေလေတာ့သည္။ ယေန ့ထိတိုင္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးတို႔သည္ အဖိႏွိပ္ခံရမႈ တို႔ကိုဒီမိုကေရးစီနည္းလမ္းတို႔ျဖင့္ ကာကြယ္ျခင္းငွာ မရရွိႏိုင္၍ လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္သို ့ေလွ်ာက္လွမ္းၾကရေလသည္။

ဤသို႔ေၾကာင့္ ၁၉၅၈- ခုႏွစ္တြင္ ရွမ္းျပည္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုတို႔ေပၚေပါက္လာရေလသည္။ ရွမ္းျပည္ ေတာ္လွန္ေရး အင္အားစုတို႔တြင္ ရွမ္းအမ်ိဳးသားမ်ား၊ပေလာင္အမ်ိဳးသားမ်ားတို႔စုစည္းပါ၀င္ၾကသည္။ ရွမ္းျပည္၏ နစ္နာ ဆုံးရႈံးရမႈကို တစ္ေပါင္းတစ္စည္းတည္း ပါ၀င္ေျဖရွင္းရန္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္အမ်ိဳးသားလူမ်ိဳးစုတို႔၏အခြင္႔ေရး၊ အေရးအရာမ်ားကို စုစည္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္ျဖစ္သည္။ ရွမ္း၊ ပေလာင္တို႔၏ အခြင့္အေရးကို တစ္စုတည္း တစ္တန္း တစ္စားတည္းခံယူ၍ ၾကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ၾကသည္။

ရွမ္းျပည္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုသည္စစ္မွန္ေသာဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု “ဖြဲ ့စည္းျဖစ္ေပၚေရး၊ တန္းတူညီမွွ် ေသာ အေျခံခံအဃင့္အေရးျဖင့္ ျပည္ေထာင္စု ျမန္မာာႏိုင္ငံေတာ္ေပၚထြန္းေရး၊ မဟာဗမာလူမ်ိဳးၾကီး၀ါဒ တိုက္ဖ်က္ေရး၊ မဟာအမ်ိဳးသားေရး၀ါဒဆန႔္ က်င္ေရး၊ စစ္မွန္ေသာအမ်ိဳးသားအခြင့္အေရးအာမခံခ်က္ရွိေရးကို ေတာင္းဆိုတိုက္ပြဲ ၀င္ၾကသည္။

၁၉၆၂-ခုႏွစ္၊မတ္လ(၂)ရက္ေန ့တြင္ ျပည္ေထာင္စုျပဳိကြဲ မည့္အႏၱရာယ္မွ ကယ္တင္ရန္ဟူေသာ အေၾကာင္းျပ ခ်က္ျဖင့္ဗိုလ္ေန၀င္းစစ္အုပ္စုက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို သိမ္းယူလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ျပည္နယ္မ်ား၊ လူမ်ိဳးစုအမ်ိဳးသားမ်ားတို႔ေတာင္းဆိုသည့္ စစ္မွန္ေသာဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဖြဲ႔စည္းေပၚထြန္းေရး၊ တန္းတူ ညီမွ်ေသာ အေျခခံြင့္အေရးရရွိေရးႏွင့္အာမခံခ်က္ရရွိေရး၊ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ အခြင့္အေရးတို႔လက္လြတ္ဆုံး ရႈံးၾကရေလသည္။


ပီအဲန္အက္ဖ္ (ပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ ့)

ဤသို႔ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေပၚလာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ အမ်ိဳးသားလုံျခဳံေရးႏွင့္ ကာ ကြယ္ေစာင့္ ေရွာက္ေရး၊ မိမိတို႔၏အမ်ိဳးသားအားအသုံးခ်ခံဘ၀သို႔မက်ေရာက္ေရး၊ တန္းတူညီမွ်ေသာ အေျခခံ အခြင့္အေရးရရွိေရး၊ မိမိတို႔၏အမ်ိဳးသားတစ္ရပ္လုံးကို ဦးေဆာင္ႏိုင္မည့္အဖြဲ႔အစည္းတစ္ရပ္ခိုင္မာစြာရပ္တည္ ေရးဟူေသာ ဦးတည္ခ်က္ျဖင့္ ရွမ္းျပည္ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ား တို႔ကပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖ႔ြဲ (Palaung National Force- PNG)ကို ၁၉၆၃-ခုႏွစ္ စတင္ဖြဲ ့စည္းလိုက္ေလသည္။

ပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ႔(ပီအဲန္အက္ဖ္)ကို ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ဖြဲ႔စည္းမႈေအာက္တြင္ထားရွိခဲ့သည္။ ရွမ္း အမ်ိဳး သား ေသနတ္ ကိုင္တပ္ရင္းအမွတ္(၁)၊(၂)၊(၃)၊(၄)ႏွင့္ ပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ ့ကို ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္း အမွတ္(၅)၊(၆)ဟူ၍ဖြဲ ့စည္းခဲ့သည္။

ပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ႔အမွတ္(၅)ေသနတ္တပ္ရင္းကို ေတာင္ပိုင္ေစာ္ဘြားၾကီး၏ မ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ေသာ စ၀္ခြန္ ေအးႏွင္ စ၀္ခြန္လီတို႔က ဦးေဆာင္၍နမ့္ဆန္ျမိဳ့နယ္ ျမိဳ ့သစ္၌တပ္ရင္ဌာနခ်ဳပ္ဖြင့္လွစ္ထားရွိခဲ့သည္။ စစ္ေဒသ အျဖစ္ေက်ာက္မဲ၊ ေနာင္ခ်ိဳ၊မိုးကုတ္၊မဘိမ္းျမိဳ ့နယ္တို႔ကို အေျခခံထားရွိသည္။ စစ္ေရး၊စည္းရုံးေရးကို အခိုင္ အမာ တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့သည္။

ပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ႔အမွတ္(၆)ေသနတ္ကိုင္တပ္ရင္းကို နမ့္ခမ္းျမိဳ ့နယ္ရူမိုင္းပေလာင္မ်ိဳးႏြယ္စု၀င္ စ၀္ခြန္ ေသာင္းႏွင့္ စ၀္သန္း၀င္တို႔က ဦးေဆာင္ကြပ္ကဲျပီး ဟိုမိန္း(နမ့္ဆန္ျမိဳ ့နယ္)တြင္ တပ္ရင္းဌာနခ်ဳပ္ ဖြင့္လွစ္ ထားရွိသည္။ နမၼတူ၊ မန္တုန္၊ နမ္ခမ္းႏွင့္ ကြတ္ခိုင္အေနာက္ျခမ္းေဒသတို ့ကို အေျခခံစစ္ေဒသ အျဖစ္သတ္မွတ္ ထားရွိသည္။ စစ္ေရး၊စည္းရုံးေရးတြင္ အတန္အတင့္ အေျခခံရရွိထားသည္။

ပီအဲန္အက္ဖ္သည္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္းေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုတြင္ ေဒသတစ္ခုလုံးကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ခဲ့သည့္ အေျခအေနျဖင့္ ေတာင့္တင္းခိုင္မာစြာရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သည္။


အက္စ္အက္စ္ေအႏွင္ ပီအဲန္အက္ဖ္လက္နက္ကိုင္ပ႗ိပကၡျဖစ္လာျခင္း

ပီအဲန္အက္ဖ္သည္ အခ်ိန္တိုကာလအတြင္း ခိုင္မာစြာရပ္တည္လာႏိုင္ျခင္း၊ လူထု၏ေထာက္ခံမႈႏွင့္ စစ္ေရး ေအာင္္ျမင္မႈရရွိေနျခင္း၊ပေလာင္လူထုသာမက ေဒသခံလူမ်ိဳးစုတို ့အေပၚ စည္းရုံးေရးရွိလာျပီး ယုံၾကည္မႈ ရရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ရွမ္းျပည္တတ္မေတာ္အေနျဖင့္ ဆက္ဆံလာျခင္း၊ကန္ ့သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္လာျခင္း၊ နယ္ေျမ ေဒသ သတ္မွတ္ခ်က္ကို ေဖာက္ဖ်က္က်ဴးေက်ာ္လာျခင္း၊ လူမ်ိဳးေရးဖိႏွိပ္မႈကို လုပ္ေဆာင္လာျခင္းတို႔ျဖင့္ အတြင္း ပ႗ိပကၡစတင္ဖန္တီးလာေလသည္။

၁၉၆၇-ခုႏွစ္၊ဒီဇင္ဘာလတြင္ အက္စ္အက္စ္ေအ(ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္)သည္ ပီအဲန္အက္ဖ္ကို အျမစ္ျပတ္ ေခ်မႈန္း ေရးစီမံကိန္းကို စတင္အေကာင္ေဖာ္ေလေတာ့သည္။ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္(အက္စ္အက္စ္ေအ)သည္ ပီအဲန္အက္ဖ္ စစ္ေၾကာင္း(၂)တပ္ခြဲ(၂)ကို မန္ေကာ္တိုက္နယ္၊တြန္ဆြန္ေက်းရြာတြင္ အလစ္၀င္ေရာက္ အငိုက္ ဖမ္းျပီး လက္နက္သိမ္း ဆည္းမႈကို လုပ္ေဆာင္ေတာ့သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ စစ္ေရးထိုးစစ္ဆင္မႈကိုပါ လုပ္ေဆာင္လာရာမွ အက္စ္အက္စ္ေအႏွင့္ ပီအဲန္အက္ဖ္တို ့လက္နက္ကိုင္ပ႗ိပကၡစတင္ျဖစ္ရေတာ့သည္။

ဤပ႗ိပကၡသည္ရွမ္းျပည္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအတြင္း လူမ်ိဳးစုအသြင္ေဆာင္သည့္ ပ႗ိပကၡသို႔ျဖစ္ခဲ့ရျပီး ရွမ္းျပည္ ေသြးခ်င္းမ်ားျဖစ္ၾကသည့္ ရွမ္းအမ်ိဳးသား၊ပေလာင္အမ်ိဳးသားႏွင့္ ရွမ္းျပည္လူထုၾကီးအတြက္ပါ ဆုံးရႈံး နစ္နာမႈၾကီးတစ္ရက္ အျဖစ္သင္ခန္းစာရရွိအပ္ေပျပီ။

ရွမ္းျပည္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအတြင္း အယူ၀ါဒကြဲျပားေနမႈ၊ ခံယူခ်က္ေထြျပားေနမႈ၊ ဦးေဆာင္မႈအခန္း က႑ေလ်ာ့ရဲလာျပီး လူမ်ိဳးေရးအေျခခံအစြဲအားၾကီးမႈ၊လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားဆက္ဆံမႈ၊ အင္အားစုအတြင္း  ေခါင္း ေဆာင္ခ်င္းအားျပိဳင္ေနမႈတို ့ေၾကာင့္စည္းလုံးမႈအင္အားစုၾကီးယုိယြင္းျပိဳကြဲလာရသည္ကို သင္ခန္းစာပင္တညး္။

ဤတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုၾကီးအတြင္း၌အေပၚယံစုစည္းေနမႈသာရွိျပီး လူမ်ိဳးေရးခြဲျခား ဆက္ ဆံ ေနမႈ၊လူမ်ိဳးစုၾကီးက လူမ်ိဳးစုငယ္မ်ားတို႔အေပၚ အႏိုင္အထက္ျပဳက်င့္ေနမႈ၊ ဂိုဂဏအားၾကီးယွဥ္ျပိဳင္ေနမႈတို႔ ကို ေတာင္တန္းသားလူထုၾကီးကတစ္ေန ့တစ္ျခားပိုမိုခံစားေနရေလသည္။

ရွမ္းျပည္ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုသည္ ႏိုင္ငံေရးအျမင္ႏွင့္ ဦးေဆာင္မႈတို႔၌အေတြ႔အၾကဳံ၊ အေတြး အေခၚ၊ အသိအျမင္ႏုနယ္ျခင္း၊ ၀ါဒခံယူခ်က္အေျခခံခိုင္မာမွန္ကန္ေရးကို မခ်မွတ္ႏိုင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ လူမ်ိဳးေရး အသြင္ ေဆာင္လာမႈတို႔အားၾကီးေနရေတာ့သည္။ အေတြးအျမင္ျမင့္မားေသာ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းအခ်ိဳ ့တို ့က အင္အားစု အတြင္းမွန္ကန္ေသာအေျခခံရပ္တည္မႈခ်မွတ္ႏိုင္ေရး၊ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈခိုင္မာ စြာျပန္လည္တည္ ေဆာက္ ေရးကို အၾကိမ္ၾကိမ္ၾကိဳးပမ္းအားထုတ္ေသာ္လည္းေအာင္ျမင္မႈမရရွိခဲ့ေပ။

ရွမ္းျပည္ညီေနာင္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုအေပါင္းတို ့၏ စစ္မွန္ေသာ ေသြးစည္းညီညြတ္မႈ၊ မွန္ကန္ေသာ အေျခခံ လမ္းစဥ္ႏွင့္ မွန္ကန္ေသာေခါင္းေဆာင္မႈတို႔သည္သာလွ်င္ရွမ္းျပည္၏ အနာဂတ္ကံၾကမၼာႏွင့္ ျပည္ေထာင္စု တည္တံ့ခိုင္ျမဲမႈကို အားမခ်ံခ်က္ရရွိေပးမည္ျဖစ္သည္။


ပီအဲန္အက္ဖ္ရင္း(၅)၊ရင္း(၆)

ပေလာင္အမ်ိဳးသားလူမ်ိဳးစုကို အေျခခံ၍ ပေလာင္အမ်ိုဳးသားတပ္ဖြဲ႔ကိုဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကရာတြင္ အေျခခံရပ္တည္မႈႏွင့္ ဦးေဆာင္မႈ တို႔၌အားနည္းခ်က္မ်ားရွိေနခဲ့သည္။ အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း လူမ်ိဳးႏြယ္အအစြဲ၊ ေဒသအစြဲ ပုဂၢိဳလ္ေရး အစြဲတို ့ျဖင့္ က်ဥ္းေျမာင္း ေသးသိမ္ေသာအယူအဆ၊ အေတြးအျမင္တို ့ၾကီးစိုးလႊမ္းမိုးလွ်က္ရွိသည္။

ရင္း(၅)ပီအဲန္အက္ဖ္၏ ဦးေဆာင္မႈတြင္ ပထမတန္းေခါင္းေဆာင္ပိုင္းႏွင့္ ပေဒသရာဇ္အသြင္ျဖင့္ ရက္တည္ လိုေသာ ဒုတိယတန္းေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတို ့အားျပိဳင္လွ်က္ရွိေနသည္။ ပီအဲန္အက္ဖ္ကို အမ်ိဳးသားေရးအသြင္ျဖင့္ မရပ္တည္ပဲ ပေလာင္လူမ်ိဳးႏြယ္စုတစ္ခု၏ တည္ေနမႈျဖင့္ ပေဒသရာဇ္စစ္အသြင္ရပ္တည္ရန္ ၾကိဳးပမ္းလာခဲ့ သည္။

တပ္ရင္း(၆)ပီအဲန္အက္ဖ္ထိန္းခ်ဳပ္နယ္ေျမေဒသအတြင္း ကူမင္တန္တို႔၀င္ေရာက္ ေႏွာက္ယွက္ ေနျခင္း၊ ဗမာစစ္ အစိုးရ၏ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္အေပၚ ထိုးစစ္ဆင္တိုက္ခိုက္လာျခင္းႏွင့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီိ၏ တန္ျပန္ စစ္ဆင္ထိုးေဖာက္လာျခင္း၊ နယ္ေျမအတြင္းအေျခခံေျခကုပ္စခန္းတည္ေဆာက္လာျခင္းတို႔ေၾကာင့္ အၾကပ္ တည္း ၾကီးစြာ ရင္ဆိုင္လာရေတာ့သည္။

အေျမာ္အျမင္ၾကီးမားေသာ  ေခါင္းေဆာင္ၾကီး စ၀္ခြန္ေသာင္းသည္ လက္ရွိရင္ဆိုင္ေနရေသာ  အၾကပ္အတည္း
တို႔မွ လြတ္ေျမာက္ေရးႏွင့္ ပေလာင္အမ်ိဳးသားစု၏ မွန္ကန္ေသာရပ္တည္ခ်က္ရရွိေရးကို အစြမ္းကုန္ၾကိဳး ပမ္းခဲ့ရသည္။

ကခ်င္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ ့(ေကအိုင္အို)ႏွင့္ ထာ၀ရမဟာမိတ္ဖြဲ ့စည္းႏိုင္ခဲ့ျပီးႏိုင္ငံေရး၊ စစ္ေရး၊ စိတ္ဓာတ္ေရး အေထာက္အကူမ်ားကို မဟာမိတ္ပီသစြာ ေပးေဆာင္ႏိုင္သည့္အျပင္ ရာဇ၀င္၏အက်ဥ္းတန္ဆုံးေသာ လူမ်ိဳးေရးေၾကြးဆပ္မႈအယူအဆေဟာင္းကို စြန္ ့ပစ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ ရာဇ၀င္လူမ်ိဳးစုခ်င္း သတ္ျဖတ္တိုက္ခိုက္သည့္ ရန္ပြဲၾကီးကိုလည္း အဆုံးသတ္ႏိုင္ခဲ့ေလသည္။

ထာ၀ရမဟာမိတ္(ေကအိုင္ေအ)၏ၾကား၀င္ေစ့စပ္မႈျဖင့္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဳဴနစ္ပါတီႏွင့္ ေဒသအတြင္း လက္နက္ ကိုင္ပ႗ိပကၡကိုထိန္းသိမ္းႏိုင္ခဲ့ေလသည္။ဤသို ့ေဒသအတြင္းျဖစ္ပ်က္မႈတို ့ကို မွန္ကန္စြာ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္ ခဲ့၍ ေဒသခံလူထုၾကီး၏ ယုံၾကည္မႈကိုတည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ စစ္ေရးႏွင့္လူထုစည္းရုံးေရးလုပ္ငန္းကို ခ်မွတ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သည္။ မွန္ကန္ေသာအမ်ိဳးသားေရးအေျခခံလမ္းစဥ္ကိုေဖာ္ေဆာင္ခ်မွတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။

ထိုသို႔ေသာနယ္ေျမေဒသအတြင္း ျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲမႈအေပၚကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္သည့္အေလွ်ာက္၊ ပေလာင္ အမ်ိဳးသား တပ္ဖြဲ႔တစ္ခုလုံး ေသြးစည္းညီညြတ္ေရး၊ မွန္ကန္ေသာ အမ်ိဳးသားရပ္တည္မႈ တည္တံ့ခိုင္ျမဲ ေရး၊ပေလာင္လူထုတစ္ရပ္လုံး လုံျခဳံေရးႏွင့္ကာကြယ္ေရး၊ လူမႈအခြင့္အေရး တန္းတူညီမွ်မႈရရွိေရး၊ ဦးေဆာင္အ ဖြဲ႔စည္းတစ္ရပ္အျဖစ္ရပ္တည္ႏိုင္ေရးကို ေရးဆြဲခ်မွတ္ျပီး ရင္း(၅)သို ့ခ်ျပရွင္းလင္းေဆြးေႏြးရန္ၾကိဳးပမ္းခဲ့ရသည္။

သို႔ေသာ္ တပ္ရင္း(၆)က(ေအအိုင္အို)ႏွင့္ထာ၀ရမဟာမိတ္လက္တြဲေနျခင္းကို လိုလာမႈမရွိျခင္း၊ ဗမာျပည္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီႏွင့္ ညွိစြန္းမႈရွိေနသည္ဟု သံသယၾကီးစြာရွိေနျခင္း ေၾကာင့္ညွိႏွႈိင္းေဆြးေႏြးပြဲ မေအာင္ျမင္ သည့္ျပင္ ရင္း(၅)ဒုတိယတန္း ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းတို ့၏ျပင္းျပင္ထန္ထန္ကန္ ့ကြန္ဆန္ ့က်င္မႈတို ့ေပၚေပါက္လာ ခဲ့ရာမွ လက္နက္ကိုင္ ပ႗ိပကၡဆီသို႔ ဦးတည္သြားရေလသည္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးအားျပိဳင္မႈ၊ လူမ်ိဳးႏြယ္စုအသြင္ အားျပိဳင္ေနမႈ၊ လူမ်ိဳးႏြယ္စုအစြဲ၊ေးသအစြဲ၊ ဂိုဏ္ဂဏ အျမင္တို႔ျဖင့္ (၂)ၾကိမ္တိုင္တိုင္လက္နက္ကိုင္ ပ႗ိပကၡ တိုက္ပြဲၾကီးျဖစ္လာ၇ေပသည္။

ထိုသို ့ျဖင့္ ၁၉၆၉-၇၀ ခုႏွစ္တြင္တစ္ၾကိမ္ ပီအဲန္အက္ဖ္ ရင္း(၅)ႏွင့္ ရင္း(၆)တို ့ခ်င္း လက္နက္ကိုင္ ပ႗ိပကၡ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြား လာၾကရာအင္အားစုမွာျပိဳလဲသြားၾကရသည္။ ၁၉၇၂-ခုႏွစ္တြင္ ရင္(၅)ပီအဲန္အက္ဖ္သည္ ရန္သူ စစ္အစိုးရထံ လက္နက္ခ် အညံ့ခံသြားခဲ့သည္။ ရွမ္းျပည္တတ္မေတာ္ႏွင့္ ပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ႔ကိုတည္ ေထာင္ ရာတြင္ ပါ၀င္ခဲ့သည့္ ေခါင္းေဆာင္ စ၀္ခြန္ေအးမွာ လက္နက္ခ်အညံ့မခံဘဲ ဆက္လက္ တိုက္ပြဲ၀င္ လွ်က္ရွိေနရာမွ ၁၉၇၁- ခုႏွစ္တြင္ က်ဆုံးသြားရရွာေလသည္။
ဤသို႔ေသာပေလာင္အမ်ိဳးသားတို႔၏ ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းျဖစ္စဥ္တြင္လူမ်ိဳးႏြယ္အုပ္စုတိုက္ပြဲတို႔ေၾကာင့္ အခ်င္းခ်င္းေသြး ေျမက်ရျပီး ေသြးေခ်ာင္းစီးခဲ့ရသည့္အက်ဥ္းတန္၊ အရုပ္ဆိုးဆုံးေသာ ဆုံးရႈံးနစ္နာမႈၾကီး ပင္ျဖစ္ ေပသည္။


ႏြယ္ေတာ္စစ္ဆင္ေရး
ရင္း(၆)ပီအဲန္အက္ဖ္သည္ တစ္ခုတည္ေသာ ပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ ့အျဖစ္ရပ္တည္ေနျပီး ထာ၀ရမဟာမိတ္ ေကအိုင္အိုႏွင္႔ ပထမဦးဆုံးပူေပါင္းဆင္ႏြွဲသည့္ စစ္ဆင္းေရးျဖစ္သည္။ ႏြယ္ေတာ္စစ္ဆင္ေရးသည္ ရွမ္းျပည္ အလယ္ပိုင္း ေဒသ အက္စ္အက္ေအႏွင္ ့ဗမာ့စစ္အစိုးရတို ့ကို တိုက္ခိုက္ေခ်မႈန္းၾကေသာ စစ္ဆင္ေရးျဖစ္သည္။ ႏြယ္ေတာ္စစ္ဆင္ေရးကို စ၀္ခြန္ေသာင္း(ႏိုင္ငံေရးမွဴး၊ဗိုလ္မွဴးေဇာ္ဒန္(စစ္ေရးတာ၀န္ခံ)တို ့ကဦးစီးကြပ္ကဲသည္။ စစ္ဆင္ေရးကာလမွာ ၁၉၇၄-ခုႏွစ္၊ မတ္လ(၃)ေန ့တြင္စတင္ခဲ့သည္။

၁၉၇၄-ခုႏွစ္၊ေအာက္တိုဘာလ(၅)ရက္ေန႔တြင္ စစ္ဆင္ေရးကို ရပ္တံ့ခဲ့ျပီးရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ႏွင့္ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲေရး ေဆြးေႏြးပြဲစတင္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ စစ္ဆင္ေရးအျပီးကာလတြင္ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ၊ကခ်င္ လြတ္လပ္ေရးအဖြဲ႔၊ ပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ႔ကို (၃)ပြင့္္ဆိုင္ အပစ္္ခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ကို မိုင္းတုံနယ္ေျမ ပန္စေရာင္စစ္စခန္း၌ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့သည္။ ဤသည္မွာ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအတြင္း လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡကို ေျဖရွင္းႏိုင္ခဲ့ျပီး စုစည္းမႈကို ျပန္လည္ရရွိေလသည္။


ေၾကာင္နက္မုန္တိုင္းစစ္ဆင္ေရး
ေၾကာင္နက္မုန္တိုင္းစစ္ဆင္ေရးသည္ ေကအိုင္အိုႏွင့္ ပီအဲန္အက္ဖ္တို ့ပူေပါင္း၍ ဗကပ(၈၀၁) စစ္ေဒသအေပၚ ပူးတြဲ စစ္ဆင္ေရးတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ၁၉၇၅-ခုႏွစ္၊ ႏို၀င္ဘာလ ( )ရက္ေန ့တြင္ စတင္ကာစစ္ဆင္ေရး ကာလ(၆)လ သတ္မွတ္ေလသည္။ ဗကပ(၈၀၁)သည္ ေကအိုင္အိုႏွင့္ ပီအဲန္အက္ဖ္နယ္ေျမအတြင္း စစ္ေရး လႈပ္ရွားမႈႏွင့္ က်ဴးေက်ာ္ ၀င္ေရာက္ေႏွာက္ယွက္မႈတို ့ျဖင့္ ၁၉၆၈-ခုႏွစ္ သေဘာတူညီမႈကို အၾကိမ္ၾကိမ္ ေဖာက္ဖက္က်ဴးလြန္ခဲ့သည္။ ေဒသတြင္း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးျပႆနာမၾကာခဏေပၚေပါက္လ်က္ရွိရသည္။

၁၉၇၆-ခုႏွစ္၊မတ္လ(၂၇)ရက္ေန႔တြင္ စစ္ဆင္ေရးကာလ ျပီးဆုံး၍ ေကအိုင္အို ဗကပ (စစ္ေဒသ-၈၀၁)၊ ပီအဲန္အက္ဖ္တို႔ (၃)ပြင့္ဆိုင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆုိႏိုင္ခဲ့သည္။ နာင္ပတ္စာခ်ဳပ္ဟူ၍ ထင္ရွားခဲ့ျပီး လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡၾကီးကို အဆုံးသတ္ႏိုင္ခဲ့သည္။


ပေလာင္ျပည္နယ္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ ့ဖြဲ ့စည္းျခင္း

၁၉၄၈-ခုႏွစ္လြတ္လပ္ေရးရရွိလာသည္ႏွင့္အတူ ႏိုင္ငံတြင္း၌ႏိုင္ငံေရးအယူအဆမ်ားကြဲလာျခင္း၊ ပါတီစြဲ၊ ပုဂၢိဳလ္စြဲ၊ ဂိုဏ္းက႑စြဲျဖင့္  အမ်ိဳးသားစည္းလုံးညီညြတ္မႈ  ျပဳကြဲရာမွ အင္အားနည္းလာျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာမ်ားကို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းႏိုင္စြမ္းအားနည္းလာျခင္း၊တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအေပၚ ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းႏိုင္ မႈအားနည္း  လာျခင္းႏွင့္ အတူႏိုင္ငံေရးေျဖရွင္းမႈကို သံသယရွိလာရာ မေက်မနပ္မႈၾကီးထြားလာျခင္း ျဖစ္လာရျပီး လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ျဖင့္ ထိပ္တိုက္ရင္ဆို္င္ေျဖရွင္းၾက၍ ျပည္တါင္းမျငိမ္မသက္ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ ျပည္နယ္-ျပည္မအေရး၊ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအေရး၊ မဟာဗမာလူမ်ိဳးၾကီးႏွင့္က်ဥ္းေျမာင္းေသာလူမ်ိဳးေရး သံသယအျမင္၊ တုိင္းရင္းသားမ်ား၏ အခြင့္အေရးအေပးအျမင္တို႔ျဖင့္ ၁၉၅၇-၅၈ ခုႏွစ္ ျပည္နယ္မ်ား၌ လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ ့အစည္းမ်ား ေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ ဤသို႔ရွမ္းျပည္တိုင္းရင္းသားမ်ား လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္ႏွင္ ့အတူပေလာင္အမ်ိဳးသားမ်ား ပါ၀င္လာခဲ့ၾကသည္။

၁၉၆၂- ခုႏွစ္တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေန၀င္း စစ္အစိုးရက ႏိုင္ငံေတာ္အားဏာကို သိမ္းယူျပီးသည့္ ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စုအေရး၊ တုိင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုအေရးႏွင့္ ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္အေရးကို ဆိတ္သုဥ္းပ်က္ျပားသြား ခဲ့ရေလျပီး။

ထို႔ေၾကာင့္ ၁၉၄၇ -ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒ၏ အားနည္းခ်က္မ်ား၊ ႏိုင္ငံတြင္းပါတီႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစု အဖြဲ႔အစည္းတို႔၏ ကြဲျပားေနသည့္အျမင္အယူအဆမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ အခြင့္အေရးႏွင့္ ေတာင္းဆိုလိုလား ခ်က္မ်ား လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား၏ အယူအဆ အျမင္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္အေရးႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ အနာဂတ္အေရးႏွင့္ အေျခအေနမ်ားကို သုံးသပ္ၾကျပိီး၊ ပေလာင္အမ်ိဳးသား ဦးေဆာင္ ပုဂၢိဳလ္စ၀္ခြန္ေအး၊ စ၀္ခြန္ေသာင္းတို႔က ပေလာင္အမ်ိဳးသား တစ္ဥိီး (ပီအဲန္အက္ဖ္)ကို ၁၉၆၃-ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ ့စည္းခဲ့သည္။

ပေလာင္အမ်ိဳးသားတစ္ဦးသည္လက္ရွိျပည္တြင္အေျခအေနႏွင့္ လက္နက္ကိုင္အင္အားစုအေျခအေန၊ ကြဲျပား လာသည့္ ႏိုင္ငံေရးအျမင္အယူအဆမ်ားေအာက္တြင္ ပေလာင္အမ်ိဳးသားစည္းလုံးညီညြတ္မွဳဳ ရွိေနေစေရး၊ ပေလာင္အမ်ိဳးသာ၏ ဦးေဆာင္အဖြဲ ့အစည္းတစ္ရပ္အျဖစ္ ခိုင္မာစြာရပ္တည္ေရးပင္ျဖစ္သည္။

၁၉၆၉-ခုႏွစ္တြင္ ဗမာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါတီသည္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ေဒသ၌ ေျခကုပ္ယူ စည္းရုံးလွဳပ္ရွား လာျခင္းေၾကာင့္ တုိင္ရင္းသားလက္နက္ကို အင္အားစုအတြင္း ၀ါဒေရးရာ၊သေလာတရားေရးရာ၊ ႏိုင္ငံေရး အျမင္ အယူအဆမ်ားကြဲ ျပားလာျခင္း၊ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔အစည္းတို႔ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရး ပ်က္ျပားလာျခင္း၊ ႏိုင္ငံေရးအရ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ေျဖရွင္းျခင္းထက္ စစ္ေရးအရတိုး ျမွင့္ေဆာင္ရြက္လာျခင္းတို႔့ေၾကာင့္ ဦးေတာင္အဖြဲ႔အစည္း တစ္ရပ္အျဖစ္ ပိုမိုခိုင္မာစြာ ရပ္တည္ေရး၊ ႏိုင္ငံေရးစည္းရုံးေရးအသြင္ျဖင့္ ဦးေဆာင္ႏိုင္ေရး၊ ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစု အဖြဲ႔အစည္းမ်ားတို႔ႏွင့္ တန္းတူညီတူ ဆက္ဆံႏိုင္ေရးတို႔ျဖင့္ ၁၉၇၆-ခုႏွစ္တြင္  ပေလာင္ျပည္နယ္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ (ပါတီ)ဟူ၍ ေျပာင္းလဲျပင္ဆင္ဖြဲ ့စည္းခဲ့သည္။

ဤတြင္ ပီအဲန္အက္ဖ္သည္ စစ္ေရးရပ္တည္မႈျဖင့္ လက္နက္ကိုင္ေတာ္လွန္ေရးကို ဆင္ႏြဲလာျခင္းျဖစ္ျပီး၊ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈျဖင့္ ေတာ္လွန္ေရးကို ဆက္လက္ဆင္ႏြဲရမည့္ အခ်ိန္ခါသို႔ေရာက္ရွိေနျပီးျဖစ္သည္။ထ႔ို ေၾကာင့္ ပေလာင္ျပည္နယ္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔သည္ ပေလာင္အမ်ိဳးသားတပ္ဖြဲ႔က်င့္သုံးခဲ့သည့္ အမ်ိဳးသားေရး အေျခခံလမ္းစဥ္ႏွင့္ လုပ္ငန္းစဥ္မ်ားကို ဆက္လက္ယူက်င့္သုံးကာ ေျပာင္းလဲလာေသာ ကမၻာ့အင္အားစု အေျခအေန၊ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနႏွင့္ တိုးတက္လာေသာ ျမန္မာ့ေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုမ်ား၏ ေပါင္းစည္းညီညြတ္မႈအေနအထားတို႕ႏွင့္ အညီ ႏိုင္ငံေရးလမ္းစဥ္ခ်မွတ္၍ ႏိုင္ငံေရးတိုက္ပြဲ ဆက္လက္ဆင္ႏြဲ ေရးပင္ျဖစ္သည္။

ထို ့ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးခံယူခ်က္၊ ႏိုင္ငံေရးအေျခခံလမ္းစဥ္ႏွင့္ မူ၀ါဒမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ငန္းစဥ္မ်ား ခ်မွတ္ကာ ႏိုင္ငံေရးတိုင္ပြဲ ဆက္လက္ဆင္ႏြွဲ ့ရမည့္ျဖစ္ျခင္းတို ့ေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရး ဦးေတာင္မႈတစ္ရပ္အျဖစ္ရပ္တည္ေရးတြင္ ပေလာင္ျပည္နယ္လြတ္ ေျမာက္ေရးအဖြဲ ့အျဖစ္သို ့ဖြဲ ့စည္းျခင္းျဖစ္သည္။

အမ်ိဳးသားလူမ်ိဳးစုတစ္ရပ္၏ ေတာ္လွန္ေရးကို ျမန္မာတစ္မ်ိဳးသားလုံး၏ ျပႆနာကို တစ္မ်ိဳးသားလုံးႏွင့္ဆိုင္ေသာ အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေရးျပႆနာသို႔ ဆက္စပ္ေပါင္းစည္းႏိုင္ျခင္းသည္လည္းေကာင္း တိုးတက္ေသာ ေတာ္လွန္ေရးကို ဆင္ႏြဲွ ့ျခင္းပင္ျဖစ္ ေပသည္။

၁၉၈၈- ခုႏွစ္တြင္ လမ္းစဥ္ပါတီ၏ ဦးေဆာင္မႈက်ဆုံးလာရျပီး ကမၻာ႔ႏိုင္ငံေရးအင္အား စုတြင္ခ်ိန္ခြင္လ်ွာ ေျပာင္းလဲလာျခင္း၊ ေျပာင္းလဲလာေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအေျခအေန ႏွင့္ ျမန္မာေတာ္လွန္ေရးအင္အားစုအတြင္း ေျပာင္းလဲလာျခင္းတို႔ျဖင့္ အမ်ိဳးသားျပန္လညး္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးစစ္အစိုးရ၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကိုလက္ခံ ကာ ၁၉၉၁-ခုႏွစ္ ဧျပီလ(၂၁)ရက္ေန ့တြင္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးသေဘာတူညီမႈရယူခဲ့သည္။

ျပည့္၀သန္႔စင္ေသာ ေစတနာကို အရင္းခံ၍ အျပန္အလွန္နားလည္မႈ ၊ ယုံၾကည့္မႈတို႔ျဖင့္ အမ်ိဳးသားေသြးညီ ညြတ္ေရးကို ရယူတည္ေဆာက္ျခင္းပင္ျဖစ္သည္။

အထူးေဒသ(၇)ပေလာင္ေဒသ

ႏိုင္ငံေတာ္ႏွင့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးရယူႏိုင္ခဲ့ ျပီး ရွမး္ျပည္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ အထူးေဒသ(၇)ပေလာင္ေဒသ အျဖစ္သတ္ မွတ္ဖြဲ႔စည္းထားရွိသည္။ နမ့္ဆန္ျမိဳ႔နယ္၊ မန္တုန္ျမိဳ႔နယ္၊နမ့္ခမ္းျမိဳ႔နယ္၊ကြတ္ခိုင္ အေနာက္ျခမ္းေဒသ၊ ေက်ာက္မဲျမိဳ ့နယ္ေျမာက္ျခမ္းေဒသႏွင့္ မိုးမိတ္ျမိဳ႔နယ္ႏွင့္ မိုးကုတ္ျမိဳ ့နယ္၊နမၼတူျမိဳ႔နယ္တို႔ကို စုစည္းကာ ပေလာင္ေဒသအျဖစ္ဖြဲ ့စည္းထားရွိသည္။


အမ်ိဳးသားညီလာခံ
၁၉၉၃- ခုႏွစ္၊န၀တ စစ္အစိုးရက ဦးေဆာင္က်င္းပေသာ အမ်ိဳးသားညီလာခံသို ့ပီအက္စ္အယ္လ္အိုက အျခားဖိတ္ၾကား သင့္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္ေတာ္ အစုအဖြဲ ့တင္ကိုယ္စားလွယ္ (၅)ဦး တက္ေရာက္ခြင့္ရရွိခဲ့သည္။


ပီအက္စ္အယ္လ္အို၏ အမ်ိဳးသားညီလာခံသို ့ပဏာမတင္ျပေတာင္းဆိုခ်က္တြင္-
-၁၉၄၇-ခုႏွစ္ ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒသည္တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားအခြင့္အေရးမ်ားႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ အားနည္းခ်က္ အေျမာက္အျမားရွိခဲ့သျဖင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ မေက်နက္မႈမ်ားမွ ႏိုင္ငံေရးေတာင္းဆိုခ်က္လႈပ္ရွားမႈ ေပၚေပါက္လာခဲ့ ရသည္။ ၎ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ၁၉၆၂- ခုႏွစ္တြင္ ျပည္ေထာင္စုၾကီး ျပိဳကြဲမည့္အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ဦးေန၀င္ဦးေဆာင္ေသာ စစ္တပ္ကအာဏာကိုသိမ္းယူခဲ့သည္။

၁၉၄၇- ခုႏွစ္စစ္တပ္ကအာဏာသိမ္းယူျပီးေနာက္စစ္အုပ္စုသည္ တိုင္းျပည္ကို လြမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္သြားရန္ ၁၉၄၇- ခုႏွစ္ ၊ဖြဲ ့စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကိုျပဌာန္းကာ တစ္ပါတီအုပ္စိုးမႈျဖင့္ ျပည္တြင္း၌ ဘက္ေပါင္းစုံဆုတ္ယုတ္ က်ဆင္းမႈေၾကာင့္ ၁၉၈၈-ခုႏွစ္တြင္ လူထုအုံၾကြမႈအေရးေတာ္ပုံၾကီးျဖစ္ေပၚခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

-ထို႔ေၾကာင့္ စစ္မွန္ေသာျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကို တည္ေထာင္ျပီး၊ တည္တံ့ခိုင္ျမဲမည့္ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံ အေျခခံဥပေဒၾကီး တစ္ရပ္ကို တုိင္းျပည္တစ္ခု၏ အဂၤါရပ္၊ လိုအပ္ခ်က္တို႔ႏွင့္ အညီျမန္မာႏိုင္ငံတြင္အမွတ္ တကယ္လိုအပ္ေပသည္။

-စစ္မွန္ေသာဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒ ေမြးဖြားႏိုင္ေရးတြင္ အေျခခံလိုအပ္ခ်က္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီ ၀န္းက်င္ရရွိရန္လိုအပ္သည္။

-ဆိုလိုသည္မွာ လြတ္လပ္စြာထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္၊ေရးသားပုံႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခြင့္၊ စုေ၀းခြင့္၊အသင္းအဖြဲ႔ဖြဲ႔စည္း ထူေထာင္ခြင့္ စသည့္ အေျခခံအခြင့္အေရးမ်ား က်င့္သုံးကာ ႏိုင္ငံသားမ်ားအေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးကိစၥမ်ားတြင္ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရွိေစရမည္။ ယင္းအခြင့္အေရးတို ့ကို ပိတ္ပင္ဟန္႔ထားေသာ ဥပေဒႏွင့္ အမိန္႔မ်ားကို ဖ်က္သိမ္းျပီး အနာဂတ္ျပည္ေထာင္စုသစ္ၾကီး တည္ေဆာက္ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံသားတိုင္း မိမိတို႔၏ အေတြးအျမင္ သေဘာထားကိုလြတ္လပ္ပြင့္ လင္းစြာေဆြးေႏြး တင္ျပျခင္းကို လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ရမည္။

-ျမန္မာျပည္တြင္ ဒီမိုကေရစီဆုံးရႈံးသည့္ျပႆနာႏွင့္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား၏ တန္းတူညီမွ်ေသာ အေျခခံ အခြင့္အေရး အဆုံးရႈံးသည့္ ျပႆနာဟူ၍ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာႏွစ္ရပ္အျဖစ္ရွိေနသည္။

-သုံးပြင့္ဆိုင္၏ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာကို ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းအရ ျငိမ္းခ်မ္းစြာေျဖရွင္းျပီး အမ်ိဳးသားျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရးကိုတည္ေဆာက္ကာ တိုင္းျပည္ျပန္လည္ထူးေထာင္ေရးလုပ္ငန္းကို အျမန္ဆုံးလုပ္ေဆာင္ သင့္ေပသည္။


ဖြဲ ့စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပုံအေျခခံဥပေဒတြင္ပါ၀င္ရမည့္ ၀ိေသသလကၡဏာ-
  • ႏိုင္ငံသား၏ လြတ္လပ္မႈႏွင့္ အေျခခံအခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ေရး၊
  • အမ်ိဳးသားျပည္နယ္မ်ားျဖင့္ ျပည္ေထာင္စုကိုဖြဲ႔စည္းေရး၊ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ကယား၊ ခ်င္း၊ မြန္၊ ဗမာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္း စသည့္လူမ်ိဳးကို အေျခခံကာ ရွစ္ျပည္နယ္ျဖင့္ ဖြဲ႔စည္း၍ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္မူက်င့္သုံးေရး၊ ျပည္နယ္မ်ား အၾကားတန္းတူညီမွ်ရွိေရး၊
  • ၾကြင္းက်န္ေသာအာဏာကို ျပည္နယ္လြတ္ေတာ္မ်ားသုိ႔ေပးအပ္သည့္ဥပေဒျပဳအာဏာခြဲ ေ၀သည့္စနစ္ က်င့္ သုံးေရး၊
  • ဗဟိုဦးစီခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ေလွ်ာ့ခ်ေရး သေဘာတရားကို လိုက္နာက်င့္သုံးေရး၊
  • လြတ္လပ္ေသာတရားစီရင္ေရးစနစ္ က်င့္သုံးေရး၊ ဥပေဒလြွမ္းမိုးမႈက်င့္သုံးေရး၊
  • ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္ကို ဖြဲ ့စည္းျပီး အမ်ိဳးသားျပည္နယ္မ်ားမွ အခ်ိဳးက်ပါ၀င္ဖြဲ ့စည္းေရး၊
  • ပါတီစုံ ဒီမိုကေရစီစနစ္ကိုဖြံ႔ျဖိဳးေစျပီး အာမခံခ်က္ရွိေစေရး၊ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ဦးေဆာင္ေသာ ပါလီမန္အစိုးရ  စနစ္ျဖင့္က်င့္သုံးေရး
  • လူမ်ိဳးစုဆိုင္ရာ ျပႆနာအေျဖရွာေရးတြင္ ႏိုင္ငံေရးအရ လူမ်ိဳးစုကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္၊ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ ကိုယ္ပိုင္စီမံဖန္တီးခြင့္၊


ပေလာင္ေဒသ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္

ပေလာင္ေဒသကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း အျဖစ္သတ္မွတ္ဖြဲ႔စည္းရန္ျဖစ္ျပီး၊ ေက်ာက္မဲျမိဳ ့နယ္၊ မိုးမိတ္ျမိဳနယ္၊ မိုးကုတ္ျမိဳ့နယ္၊ နမ့္ဆန္ျမိဳ ့နယ္၊ နမ့္ခမ္းျမိဳ ့နယ္၊ ကြတ္ခိုင္အေနာက္ျခမ္းေဒသႏွင့္ သီေပါအေနာက္ျခမ္းေဒသ၊ နမၼတူျမိဳ ့နယ္ႏွင့္ မိုင္းလုံ၊ မိုင္းေငါ့၊ မန္တုန္၊ မိုင္း၀ီးတို႔ကို ျမိဳ႔နယ္သတ္မွတ္၍ ပေလာင္ေဒသ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ရတိုင္း အျဖစ္ (၁၀)ျမိဳ႕နယ္(၃) ခရိုင္သတ္မွတ္ဖြဲ ့စည္းေရး။
 
Read more »

Wednesday, February 16, 2011

မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစြဲသူမ်ားျပားသည္အမွ် ရပ္ရြာထဲတြင္ သူခိုးေပါမ်ားလာေန





၉ရက္ေန႔၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ၊ ၂ဝ၁ဝခုႏွစ္ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း၊ မူဆယ္ခရုိင္၊ နမ့္ခမ္းၿမိဳ႔နယ္တြင္ ဘိန္းသံုးစြဲမႈ ပိုမိုမ်ားျပား လာရျခင္းအေပၚ ရပ္ရြာထဲတြင္ ခိုးမႈ၊ လုယက္ မႈ ပိုမို မ်ားျပားလာသည္ဟု သိရွိရပါသည္။

ေဒသခံအမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး“ ရြာေတြမွာဆိုရင္ လူအိုေတြနဲ႔ ေက်ာင္းတက္ေနၾကေသာ ကေလးငယ္ေတြသာက်န္ရွိခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းမတက္ ႏိုင္ေသာ ကေလးေတြဆိုရင္လဲ မိဘမ်ားနဲ႔အတူ မီးေသြးဖုတ္၊ မီေသြးထည့္သည့္အလုပ္ကို ဝိုင္းကူလုပ္ ေပးတယ္။ တခ်ဳိ႔အိမ္ေတြမွာဆိုရင္ ဘယ္သူမွမရွိဘဲ တံခါးကို ေသာ့ခ်ၿပီး အလုပ္သြားလုပ္ၾကသည္။

ရြာတိုင္းလိုလို ဘိန္းစားေတြ ရွိေနေတာ့ လူအိုႏွင့္ ကေလးေတြအတြက္ လံုၿခံဳေရးလည္းမေကာင္းပါဘူး။  ဘိန္းစားေတြက ဟိုအိမ္ေဖာက္ လိုက္၊ ဒီအိမ္ေဖာက္လိုက္နဲ႔ ရြာသားေတြးရဲ႔ ပစၥည္းေတြကို ခိုးတယ္၊ ၿမိဳ႔ေတြမွာဆိုရင္လည္း ေန႔တုိင္းလိုလို ဆိုင္ကယ္ေပ်ာက္ တယ္၊  အဆိုးဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ သာယာကုန္းရပ္ကြက္က ေက်ာင္းျမတ္ေက်ာင္းဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆိုရင္ ေက်ာင္းရဲ့ မီတာေဘာက္ကိုေတာင္  ခိုးသြားတာ” ဟု ေျပာျပခဲ့ပါသည္။

ပေလာင္အမ်ဳိးသမီးအစည္းအရံုးမွ အဆိပ္သင့္ေတာင္တန္းအစီရင္ခံစာကို ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း နအဖစစ္တပ္ မ်ားသည္ မူးယစ္ေဆးဝါး၊ စိုက္ပ်ဳိးျခင္း၊ ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားျခင္းႏွင့္ သံုးစြဲျခင္းတို႔ကို ထိထိေရာက္အေရးယူလုပ္ေဆာင္ ေပးျခင္း မရျခင္းေၾကာင့္ ရပ္ရြာထဲတြင္ ဘိန္းစားမ်ားသည္ ခိုးမႈမ်ား ပိုမိုမ်ားျပားလာၾကသည္။

Read more »

Monday, February 14, 2011

အလုပ္လက္မဲ့ ပေလာင္လူငယ္မ်ားရြာလုံးကြ်တ္ တရုတ္နယ္စပ္ထြက္ခြာ



အလုပ္ရွင္ေစာင့္ေနေသာ တအာင္းလူငယ္မ်ား (ဓါတ်ပုံ - MG/S.H.A.N.)



သွ်မ္းျပည္နယ္(ေျမာက္ပုိင္း) နမ့္ဆန္ၿမိဳ႔နယ္ အတြင္းရွိ မန္းလန္း၊လီလု ႏွင့္ေတာင္မရြာမ်ားမွ အသက္(၂၀) ဝန္းက်င္အရြယ္ ပေလာင္အမ်ိဳးသမီး၊အမ်ိဳးသား၂၀ ေက်ာ္ခန္႔သည္ အလုပ္အကုိင္ရွာေဖြရန္ တရုတ္နယ္စပ္ေရႊလီၿမိဳ႔သုိ႔ ယေန႔ေရာက္ရွိလာသည္။
ယခင္ ပေလာင္လူမ်ိဳးမ်ား မိရုိးဖလာ လုပ္ကုိင္ေသာလက္ဖက္ျခံလုပ္ငန္းကုိ စီးပြားေရးသမားမ်ား ေနရာယူခ်ဳပ္ကုိင္လာရာမွ ေဒသတြင္းအလုပ္အကုိင္ရွားပါးလာၿပီး ယခုကဲ့သုိ႔တရုတ္နယ္စပ္ဘက္ ထြက္ခြာၾကျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္။
ေနရပ္စြန္႔၍ ပေလာင္လူငယ္မ်ား အသုတ္လုိက္ထြက္ခြာေနရာ အခ်ိဳ႔ရြာမ်ားတြင္ ရြာလုံးကြ်တ္နီးပါး ျဖစ္ေၾကာင္းမန္းလန္းေက်းရြာ လူငယ္၂၀၀ ေက်ာ္ရွိျပီျဖစ္ေၾကာင္း ေရႊလီေရာက္လာသူ လူငယ္တစ္ဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သုိ႔ ေျပာၾကားခဲ့သည္။
     “ နမ့္ဆန္ၿမိဳ႔နယ္ထဲကဆုိရင္ ရြာတုိင္းလုိလုိ ဒီဘက္တတ္လာၾကတယ္ ဒီေန႔ေရာက္ေနတဲ့လူေတြက မန္းလန္း၊လီလု၊ေတာင္မရြာ ေတြေလ ရြာမွာလက္ဖက္က အလုပ္မျဖစ္ေတာ့အလုပ္မရွိလုိ႔ ရရာအလုပ္လုပ္ဖုိ႔ ေရႊလီကုိထြက္လာၾကတာ” လုိ႔လူငယ္ကဆုိသည္။ 

၂၀၀၉ ခုႏွစ္အတြင္းက လက္ဖက္ေဆးဆုိး ကိစၥေပၚေပါက္ၿပီးေနာက္ပုိင္း စီးပြားေရးက်ဆင္းလာရာ ေဒသခံမ်ားက၄င္းတုိ႔ပုိင္ လက္ဖက္ၿခံမ်ားကုိ စစ္အစုိးရႏွင့္နီးစပ္သူမ်ား၊ တရုတ္လူမ်ိဳးလုပ္ငန္းရွင္မ်ား ထံေငြတုိးျဖင့္ေပါင္ႏွံျခင္း၊ ေရာင္းခ်ျခင္းမ်ားျပဳလုပ္ခဲ့ရေၾကာင္းသိရသည္။
အခုအခါအဆုိပါလက္ဖက္ျခံမ်ားကုိ စီးပြားေရးသမားမ်ားက ပုိင္ဆုိင္သြားကာ ေဒသတြင္းလက္ဖက္ စက္ရုံမ်ားတည္ေဆာက္၍ စီးပြားေရးလက္ဝါးၾကီးအုပ္ ခ်ယ္လွယ္ၾကေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားအဖုိ႔ ဝင္ေငြရသည့္အလုပ္အကုိင္ရွားပါးလာေၾကာင္းသိရသည္၊၊
          “လက္ဖက္ဆုိးေဆးကိစၥေပၚေတာ့ စီးပြားေရးေတြက်သြားတယ္ ေငြမရွိေတာ့ ပထမသီးစားသေဘာမ်ိဳး အေၾကြးယူတယ္ ေနာက္တျဖည္းျဖည္းျပန္မဆပ္ႏုိင္ေတာ့ လက္ဖက္ျခံေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား လက္လြတ္လုိက္ရတယ္” ဟုသူကဆုိသည္။

သွ်မ္းျပည္(ေျမာက္ပုိင္း) အတြင္းရွိ တအာင္း(ပေလာင္)လူမ်ိဳးမ်ားသည္ လက္ဖက္လုပ္ငန္းအေပၚ အဓိကမွီခုိၾကၿပီး ၄င္းလုပ္ငန္းမွ ဝင္ေငြက်ဆင္းသြားသည့္အခါ ရပ္တည္ေနထုိင္ေရးတြင္ အခက္အခဲ မ်ားစြာရွိေၾကာင္းသိရသည္။
Read more »

Wednesday, February 9, 2011

တရုတ္(၅)ဦးမွ ပေလာင္မိန္းကေလးတစ္ဦးအား အုပ္စုလိုက္ အတင္းအဓမၼျပဳက်င့္(Ta’ang girl was raped by 5 Chinese men)





ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း မူဆယ္ခရိုင္ ကြတ္ခိုင္ျမိဳ႔နယ္ မန္ဂ်တ္ေက်းရြာမွ ဦးအိုက္ငိုဒါင္း + ေဒၚအီကစ္ တို႔၏ အသက္(၁၆)နွစ္ အရြယ္ သမီးငယ္အား တရုတ္အမ်ဳိးသား ငါးဦးတုိ႔မွ အုပ္စုလိုက္ ၀ိုင္း၀န္း အတင္းအဓမၼျပဳက်င့္ခဲ့သည္ဟုသိရပါသည္။
၂၆ရက္၊ ဇန္န၀ါရီလ ၂၀၁၁ခုႏွစ္ နံနက္ ၂ နာရီအခ်ိန္တြင္ သိႏီၷၿမိဳ႔၊ ရက္ကြက္(၃)ရွိ တရုတ္အိမ္တြင္ အိမ္ေဖာ္အလုပ္သမား အျဖစ္သြား ေရာက္လုပ္ေနသူ ေလြးအီမန္အား သူမအလုပ္္ရွင္၏ သားႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက အုပ္စုလိုက္ ၀ိုင္း၀န္း အတင္းအဓမၼ ျပဳက်င့္ခံခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ အလုပ္ရွင္ကသူမအားက်ပ္ေငြ(၂၀၀၀၀)ႏွစ္ေသာင္း ေပးျပီး ေနရပ္တုိ႔ ျပန္ပုိ႔ေပးခဲ့သည္၊၊
အုပ္စုလိုက္ ၀ိုင္း၍မုဒိန္းက်င့္ခံ ရၿပီးေနာက္္္ ထိတ္လန္႔နာက်င္ျခင္း ေၾကာင့္ စိတ္ေျခာက္ျခားစြာျဖင့္ ျပန္ေရာက္လာေသာ သူမအားမိဘမ်ား ကေတြ႔သျဖင့္  သူမကို ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႔ရွိ ေဆးရုံသို႔ပုိ႔ေဆာင္ခဲ့ ပါသည္။
အဓမၼျပဳက်င့္ခံရသူႏွင့္ နီးစပ္သူတစ္ဦးမွ “ေလြးအီမန္က အသက္ (၁၆)ႏွစ္ဘဲရွိေသးတယ္ အခုလုိတရုတ္ေတြက ၀ိုင္းျပီး အုပ္စုလိုက္ အတင္းအဓမၼလုပ္တာ ေတာ္ေတာ္ယုတ္မာတာဘဲ၊ ကေလးက နာက်င္လြန္းလို႔ သူ႔မိဘေတြက ကြတ္ခုိင္္ျပည္ သူ႔ေဆးရုံမွာ တင္ထားရတယ္ ေဆးရုံဝန္ထမ္းႏွင့္ဆရာဝန္ေတြက အေၾကာင္းအရာ အျပည့္အစုံသိေပမဲ့ဘာမွမလုပ္ေပးဘူး။ ၿပီးေတာ့ရြာႏွင့္ ေဆးရုံအလွမ္းေဝးတာေၾကာင့္ အစားအေသာက္ပုံမွန္မရွိပဲ အျခားအသိမိတ္ေဆြေတြသနားၿပီး လာေရာက္ေပးကမ္းတဲ့ပုိက္ဆံနဲ႔  အစားအေသာက္ကုိဘဲစားသုံးေနရတယ္ ေနာက္ျပီး အဲဒီတရုတ္ေတြက ေငြက်ပ္ ႏွစ္ေသာင္းေပးျပီး ပစ္ထားတယ္၊ အခု ေဆးရုံးတက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ထိဘဲ” ဟုေျပာျပသည္။
ေလြးအီမန္၏ မိဘမ်ားမွာ ဆင္းရဲၿပီးပညာလည္း မတတ္ျခင္းေၾကာင့္ ရဲစခန္းလည္းမတုိင္ၾကားရဲဘဲ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနၿပီး အမွဳဖြင့္ခ်င္ေသာ္လည္း ဆင္ရဲၿပီး ေငြေၾကမတတ္ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္ အမႈမဖြင့္ႏိုင္ေသးေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
 Ta’ang girl was raped by 5 Chinese men
A 16 year old girl, the daughter of Oo Aik Ngeo Dang and Daw Ei Kit who are living in Northern Shan State, Muse district, Kut Kai Township, Man ject Village was gang raped by 5 Chinese men.On the 26th of January 2011 at about 2 AM, a son of a local employer and his friends raped Lway Ei Mun, who was working in a Chinese house as a domestic worker in Theini City, quarter 3. Then, the employer gave her 20,000 kyat and sent her back to her village.
As she was raped by the group, she felt much physical pain and was so scared. When she came back to the village and her parents saw her they sent her to Kutkai hospital as they were so worried about her psychological and emotional state.
A source close to the victim said “ Lway Ei Mun is just 16 years old, and they raped her this way, this behavior is despicable. Her parents sent her to Kutkai Hospital because she feels so much pain, but even when the medical staff and doctors knew what happened to her, they did nothing for her. The distance between hospital and village is very far, she did not have food enough or regular meals, she only had a little food and some money which was given to her by her friends and other people who know and pity her. Then Chinese men left her with 20,000 kyat till she is on the hospital.
As her parents are poor and uneducated they are afraid to report the incident to the Police, they still do not know what to do. Tragically, even if they wanted to bring this case to the court, as they are poor and they do not have the money to pay the cost of court proceedings and therefore are unable to prosecute the perpetrators to try to get some justice for their daughter.


Read more »

Monday, February 7, 2011

လုီင္ဆီင္အုီန္မုိ;

Read more »

တရုတ္နယ္စပ္တြင္ ျမန္မာ GSM ႏွင့္CDMA ဖုန္မ်ား ဆက္သြယ္၍ မရ


တရုတ္ႏိုင္ငံ ေရႊလီၿမိဳ႕ေရာက္ ျမန္မာမ်ားသံုးစြဲေနသည့္ ျမန္မာ GSM ႏွင့္CDMA ဖုန္းမ်ားသည္ ေနျပည္ေတာ္တြင္ က်င္းပ ေနသည့္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး မတိုင္မီ ရက္ပိုင္းအလိုကစ၍ ဆက္သြယ္ ေခၚယူ၍ မရေတာ့ေၾကာင္းသိရသည္။

လြတ္ေတာ္အစည္းအေဝး မက်င္းပမီ ဂ်ႏၷဝါရီလ ၂၈ ရက္ေန႔ခန္႔ကစ၍ ယေန႔အထိ အဆိုပါဖုန္းလိႈင္းမ်ားလံုးဝနီးပါး ျပတ္ေတာက္ေနေၾကာင္း ေရႊလီရိွ ျမန္မာဖုန္းအငွား ဆိုင္ရွင္တစ္ဦးက သွ်မ္းသံေတာ္ဆင့္သို႔ ေျပာသည္။ 

“ေရႊလီမွာ သံုးေနတဲ့ ျမန္မာ GSM နဲ႔ CDMA ဖုန္း အေတာ္မ်ားမ်ားေပါ႔ေနာ္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမတိုင္ခင္ ေသာၾကာေန႔ ေလာက္က စၿပီး ဒီေန႔အထိ လိႈင္းေတြျပတ္ေနတာ။ အခုက်ေတာ့ ည ၈ နာရီေက်ာ္ေလာက္ဆို တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရတယ္ ”
ဟု သူက ေျပာသည္။

တရုတ္နယ္စပ္တြင္ ျမန္မာဖုန္းလိႈင္းမ်ားဆက္သြယ္ရ ခက္ခဲေနေၾကာင္း ေရႊလီရိွ ျမန္မာလုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးကလည္း ေျပာသည္။

“သူတို႔အစည္းအေဝးလုပ္လို႔ ဖုန္းလိႈင္းေတြျဖတ္ေတာက္ထားတယ္ထင္တယ္။ ဆက္သြယ္လို႔မရဘူး ဒီမွာေတာ့ အားလံုးလို လို ျဖစ္ေနတာပဲ ရန္ကုန္ ၊ မႏၱေလးေတာ့ သိပ္ျပႆနာမရိွဘူး။ ဆက္သြယ္လို႔ ရတယ္။ ဒီေရႊလီက ဖုန္းကို ျမန္မာျပည္ တြင္းကေန ေခၚရင္ စက္ပိတ္ထား တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ အမွန္က ဒီမွာမပိတ္ထားဘူး ဒီကေခၚလဲ ေခၚလို႔ကုိမရတာ”
ဟု သူက ရွင္းျပသည္။

ေနျပည္ေတာ္ လြတ္ေတာ္အစည္းအေဝးေၾကာင့္ နယ္စပ္ရိွဖုန္းလိႈင္းမ်ား အဝင္ေရာ အထြက္ပါ ျဖတ္ေတာက္ထားျခင္း ျဖစ္ ဖြယ္ရိွေၾကာင္း ျမန္မာဖုန္းကိုင္ေဆာင္သူမ်ားက ယူဆၾကသည္။

တရုတ္နယ္စပ္တြင္ ယခင္ႏွစ္ပိုင္းအတြင္းက ျမန္မာဖုန္းကိုင္ေဆာင္သူ အနည္းအက်ဥ္းသာရိွေသာ္လည္း ၂၀၁၀ ခုႏွစ္မွ စ၍ ဖုန္းကိုင္သူ မ်ားျပားလာေၾကာင္း သိရသည္။

ေရႊလီတြင္ ျပည္တြင္းမွ ျမန္မာလူငယ္မ်ား ႀကံဳရာက်ပန္းအလုပ္လုပ္ကိုင္သူ ယခင္ကထက္ သိသိသာသာ တိုးလာရာ ျမန္မာဖုန္းအငွားဆိုင္မ်ား အေျမာက္အမ်ား ေပၚလာသည့္ အျပင္ ယခင္ထက္ ဖုန္းေစ်းက်၍ ဝယ္ယူရ လြယ္ကူလာသျဖင့္ စီးပြားေရး အေျခက်သည့္ ျမန္မာလုပ္ငန္း ရွင္မ်ား ကလည္း ဝယ္ယူသံုးစြဲသူ မ်ားျပားလာေၾကာင္း သိရသည္။

ယခုအခါ ေရႊလီႏွင့္ က်ယ္ေခါင္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ျမန္မာက်ပ္ေငြ ၁၀ သိန္းႏွင့္ ၅ သိန္းတန္ ေနျပည္ေတာ္ GSM ဖုန္း အပါအဝင္ ေနျပည္ေတာ္၊ မႏၱေလး ၊ လားရိႈးႏွင့္ မူစယ္ CDMA ဖုန္းမ်ား ကိုင္ေဆာင္သံုးစြဲသူ ဦးေရ ရာႀကီးပိုင္းအထိရိွေၾကာင္း သိရသည္။
Read more »

ေကာ္န္းတအာင္းအူေခွ်း

 
Powered by Blogger