ပေလာင္လူမို်းရဲ့ အလင္းမဲ့ဘဝ

Tuesday, 01 March 2011 12:30 ေဒါက္တာေအာင္ခင္
E-mail Printပညာသင္ဖို့အခြင့္အလမ္းမရိွတဲ့အတြက္ အနာဂတ္ေပ်ာက္ေနတဲ့ ပေလာင္တိုင္းရင္းသားအေျကာင္း တအာင္းေက်ာင္းသား လူငယ္အဖဲြ့က စာမ်က္နွာ ၇၀ ေက်ာ္ရိွစာတမ္းတေစာင္ ၂၀၁၀ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွာ ေရးသားထုတ္ေဝလိုက္ပါတယ္။ တအာင္းလူမို်းကို ပေလာင္လို့ဗမာကေခၚပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပေလာင္ကေတာ့ သူတို့ကိုယ္ သူတို့ တအာင္းလို့ေခၚတာေျကာင့္ ၂၀၀၈ ကစျပီး ပေလာင္လို့မသံုးေတာ့ပဲ တအာင္းလို့သံုးရတာ လို့ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ အစီအစဉ္မွာေတာ့ အမ်ားသိျကတဲ့ ပေလာင္ဆိုတဲ့ အမည္ကိုပဲသံုးသြားပါမယ္။[ပေလာင္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား (photo: TSYO)]ပေလာင္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား (photo: TSYO)ဒီစာတမ္းကိုေရးဖို့အတြက္ ၂၀၀၆ ျသဂုတ္လက ၂၀၀၉-မတ္လအထိ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြ စုေဆာင္းျပီး ပေလာင္ တိုင္းရင္းသား ၂၀၀ ေလာက္ကို ေတြ့ဆံုေမးျမန္းခဲ့ပါတယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္က ပေလာင္ေဒသမွာ ဗမာစစ္အစိုးရရဲ့ ပညာေရးစနစ္ ခြ်တ္ျခံုက်ေနပံုကို ကမ0x081ဘာကသိေအာင္တင္ျပဖို့ျဖစ္ပါတယ္။ဒါေျကာင့္ ပေလာင္ ေဒသ ပညာေရးလူမႈေရး အစီရင္ခံစာလို့လဲ ေခၚနိုင္ပါတယ္။ တအာင္းပေလာင္နယ္ေျမျဖစ္တဲ့ နမ့္ခမ္း၊ နမ့္ဆန္ နဲ့ မန့္တုန့္ျမို့နယ္ေတြက ေက်းရြာ (၆၀) ေက်ာ္မွာ ေတြ့ဆံုေမးျမန္းျပီး ေရးသားထားတဲ့ အစီရင္ခံစာ ျဖစ္ပါတယ္။တအာင္း(ေခၚ) ပေလာင္လူမို်းဟာ မြန္ခမာလူမို်းနြယ္က ဆင္းသက္လာျကျပီး ကိုယ့္စာ၊ ကိုယ့္စကား၊ ကိုယ့္ယဉ္ေက်းမႈနဲ့ ကိုယ္ပိုင္သီးျခားနယ္ေျမ ရိွျကသူေတြျဖစ္ပါတယ္။ လူဦးေရ တသန္းေလာက္ရိွျပီး (၉၀) ရာခိုင္နႈန္း ဗုဒ0x081ဓဘာသာဝင္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္နဲ့ နတ္ကိုးကြယ္သူက (၁၀) ရာနႈန္းပဲရိွပါတယ္။ ပေလာင္ေဒသဟာ ေက်ာက္မ်က္၊ ဓါတ္သတ0x081တုနဲ့ လက္ဖက္ထြက္တဲ့အတြက္ ထင္ရွားပါတယ္။ ပန္းသီးမို်းစံု ထြက္တဲ့ေနရာလဲျဖစ္ပါတယ္။ ဗမာစစ္အစိုးရတက္လာျပီး မျကာမီ ၁၉၆၃ ဇန0x081နဝါရီလ (၁၂) ရက္ေန့မွာ ပေလာင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ကို တည္ေထာင္ျပီး လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးစတင္ဆင္နဲွြခဲ့ပါတယ္။၁၉၈၈  စစ္အစိုးရတက္လာတဲ့အခါမွာ ပေလာင္ျပည္သူလူထုကို အမို်းမို်းရန္ရွာလာတဲ့အတြက္ ပေလာင္ျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရး တပ္ဟာ ၁၉၉၁ မွာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲလိုက္ရပါတယ္။ အပစ္အခတ္ ရပ္စဲျပီးစကာလမွာ ပညာေရး အေျခေနေကာင္းမြန္လာပါတယ္။ ပေလာင္ျပည္လြတ္ေျမာက္ေရးအဖဲြ့ရဲ့ ေထာက္ပံ့မႈနဲ့ မန့္တုန့္ျမို့မွာ ေဘာ္ဒါထားနိုင္တဲ့ ေက်ာင္းတေက်ာင္း ဖြင့္ေပးနိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ (၁၄) နွစ္ျကာတဲ့ အခါ ၂၀၀၅ ဧျပီလမွာ ပေလာင္ျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးတပ္ လက္နက္စြန့္လိုက္ရျပီး ပေလာင္ျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ ဖ်က္သိမ္းခံလိုက္ရတဲ့အတြက္ ပညာေရးအဆင့္တန္းက်ဆင္းလာပါတယ္။[ပေလာင္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား (photo:TSYO)]ပေလာင္ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ား (photo:TSYO)ဒါေျကာင့္ ပေလာင္အဖဲြ့အစည္းေတြ ဖ်က္သိမ္းလိုက္တဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရးနဲ့ လူမႈဖူလံုေရး၊ အေျခအေနေတြ ယိုယြင္းပ်က္စီးလာျပီး မူးယစ္ေဆးဝါးသံုးစဲြမႈတိုးပြားလာပါတယ္။ အစိုးရတပ္- အစိုးရ လက္ေအာက္ခံ ျပည္သူ့စစ္ ျကံ့ဖံြ့အသင္း စီးပြားေရးသမားနဲ့ မူးယစ္ေဆးေမွာင္ခိုေတြဟာပေလာင္လူ့အဖဲြ့ အစည္းမွာ အေရးပါလာ ေတာ့တယ္။အတင္းတဓမ0x081မအခိုင္းခံရတဲ့ ပေလာင္ျပည္သူမ်ားျပားလာသလို အတင္းအက်ပ္စစ္ထဲဝင္ရသူဦးေရးလည္း မ်ားျပားလာ ပါတယ္။ ဆင္းရဲနြမ္းပါးတဲ့ ပေလာင္မိသားစုေတြဟာ ပညာသင္စရိတ္ မတတ္နိုင္ျကပါဘူး။  အပစ္အခတ္ရပ္စဲ ျပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ေက်ာင္းအေရအတြက္ တိုးပြားလာေပမယ့္အရည္အေသြးညံ့ဖ်င္း လာပါတယ္။ ဆရာ မလံုေလာက္မႈ၊ ပစ0x081စည္းမလံုေလာက္မႈနဲ့ ေငြေျကးအခက္အခဲရိွမႈေျကာင့္ ပိတ္ပစ္လိုက္ရတဲ့ ေက်ာင္းေတြရိွပါတယ္။ ကေလး (၅၀) ရာခိုင္နႈန္းစာ မူလတန္းျပီးေအာင္ ပညာသင္နိုင္ျကပါတယ္။[မူလတန္းေက်ာင္း (photo: TSYO)]မူလတန္းေက်ာင္း (photo: TSYO)
ေက်ာင္းသားလူငယ္ဟာ တိုင္းျပည္ရဲ့ အနာဂတ္ျဖစ္တယ္လို့ ေျပာေလ့ရိွပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ကေက်ာင္းသား လူငယ္ရဲ့ ေတြအနာဂတ္ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကင္းမဲ့ေနပါတယ္။ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားကို ျပုစု ပို်းေထာင္ရာမွာ အဓိကက်တဲ့ က်န္းမာေရး ပညာေရးအသံုးစရိတ္ဟာ ျမန္မာျပည္မွာ အနည္းဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့ က်န္းမာေရးပညာေရး အသံုးစရိတ္ဟာ နိုင္ငံ လံုး ဆိုင္ရာ ထုတ္လုပ္မႈရဲ့ (၁) ဒႆမ (၄) ရာခိုင္နႈန္းသာ ရိွပါတယ္။ ဘဂင္0x081လာေဒ့ရွ္-က (၁၁) ရာခိုင္နႈန္းျဖစ္လို့ ဗမာထက္ (၁၀) ဆပိုမ်ားပါတယ္။ ထိုင္းက (၁၈) ရာခိုင္နႈန္း ျဖစ္လို့ ဗမာထက္ (၁၈) ဆ မ်ားပါတယ္။ မေလးရွားက (၂၀) ရာခိုင္နႈန္းျဖစ္လို့ ဗမာထက္ အဆ (၂၀) ပိုမ်ားပါ တယ္။ ဆိုမားလီးယား နဲ့ ဆူဒန္တို့ရဲ့ ပညာေရး အသံုးစရိတ္ဟာ ဗမာထက္ပိုမ်ားပါတယ္။ဒီလိုအေျခအေနကိုသိလို့ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ အဲင္ဂီ်အို တသီးပုဂ0x081ဂလအဖဲြ့အစည္းေတြ ဝင္ေရာက္ကူညီ ျပန္ေတာ့ လဲဗမာစစ္အစိုရရဲ့ ခု်ပ္ခ်ယ္ကန့္သတ္မႈေတြေျကာင့္ ေရရွည္မေနနိုင္ျကပါဘူး။ ပေလာင္ေဒသမွာေက်ာင္းေနနိုင္ တဲ့အရြယ္ (၆၅) ရာခိုင္နႈန္းဟာ ေက်ာင္းမတက္နိုင္ျကဘူးလို့ဆိုပါတယ္။ ေက်ာင္းကလည္း မ်ားမ်ားစားစား ရိွတာမဟုတ္ပါဘူး။ အစိုးရ ေက်ာင္းနဲ့ ရပ္ကြက္ေက်ာင္းဆိုျပီး နွစ္မို်းရိွပါတယ္။ ရြာသံုးေလးရြာမွာ တရြာသာ မူလတန္းေက်ာင္းရိွပါတယ္။ ဒါေျကာင့္ ေက်ာင္းမရိွတဲ့ရြာမွာ ကေလးေတြ ေက်ာင္းမေနနိုင္ျကပါဘူး။  ေက်းရြာ အဆင့္မွာ အလယ္တန္းနဲ့ အထက္တန္းေက်ာင္း မရိွပါဘူး။ ဒါေျကာင့္ ပညာဆက္သင္ဖို့ အခက္အခဲရိွပါတယ္။ ေက်ာင္းစရိတ္ျကီးလို့ ပညာဆက္မသင္နိုင္သူေတြလဲ မ်ားပါတယ္။အခက္အခဲအမို်းမို်းေက်ာ္လွြားျပီး ေက်ာင္းပညာျပီးဆံုးေအာင္သင္ျကားနိုင္တဲ့ ပေလာင္လူငယ္ေတြ ရိွျပန္ေတာ့ လည္း ေမွ်ာ္လင့္စရာအနာဂါတ္ေပ်ာက္ဆံုးေနပါတယ္။ တက0x081ကသိုလ္မွာ ပညာသင္ျပီးလက္ဖက္ရည္ေရာင္း ေနရ တာမို်းေတြမ်ား ပါတယ္။ အထက္ကအမိန့္ကိုနာခံဖို့ တက0x081ကသိုလ္က ေလ့က်င့္ေပးတာျဖစ္ပါတယ္။ ေဝဖန္ဆန္းစစ္ နိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ပညာကို ျမန္မာတက0x081ကသိုလ္ေတြ ျပုစုပို်းေထာင္ေပးတာမဟုတ္ပါဘူး။ လူ့ဘဝမွာ က်န္းမာေရး ဟာ အေျခခံျဖစ္ပါတယ္။ မက်န္းမာရင္ ဘာမွ လုပ္လို့မရပါဘူး။ မက်န္းမာလို့ေက်ာင္းမတက္နိုင္တဲ့ ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသားအမ်ားအျပားရိွပါတယ္။ ရြာေတြေက်ာင္းေတြမွာ ေဆးခန္းမရိွပါဘူး။ ေက်ာင္းကို လႉတဲ့ ငွက္ဖ်ား ေပ်ာက္ ေဆးကို ဆရာ၊ဆရာမက ေရာင္းစားေလ့ရိွပါတယ္။[လက္ဖက္ခူးေနျကေသာ ပေလာင္လူငယ္မ်ား (photo: TSYO)]လက္ဖက္ခူးေနျကေသာ ပေလာင္လူငယ္မ်ား (photo: TSYO)ရွမ္းျပည္မွာ ဘိန္းအမ်ားဆံုးစိုက္ပို်းတာ ပေလာင္ေဒသျဖစ္ပါတယ္။ လက္ဖက္စိုက္မဲ့အစား ဘိန္းစိုက္တာဟာ အျမတ္အစြန္း ပိုမိုရရိွေျကာင္း ေဒသခံေတြ သေဘာေပါက္ေနပါျပီ။ ဘိန္းအထြက္မ်ားတဲ့ေဒသမွာ မူးယစ္ေဆး စားသံုး သူေပါမ်ားလာတာ သဘာဝပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အလယ္တန္းေလာက္ကတည္းက မူးယစ္ေဆးနဲ့ ထိေတြလာတာလို့ဆိုပါတယ္။ မိဘေဆးစဲြေနလို့ေက်ာင္းမတက္နိုင္ပဲ အိမ္ကိစ0x081စေတြလုပ္ေနရတဲ့ လူငယ္ေတြလဲ ရိွပါတယ္။ ဝင္ေငြေကာင္းခ်င္လို့ ဘိန္းခင္းမွာ အလုပ္လုပ္သူေတြလဲရိွပါတယ္။ဘိန္းခင္း အလုပ္ သမားဟာ ဘိန္း အလကားရႈနိုင္တဲ့အတြက္ အလုပ္လည္းပိုလုပ္နိုင္ပါတယ္။အဓမ0x081မခိုင္းတဲ့စနစ္ဒဏ္ကို ပေလာင္ေက်ာင္းသားေတြခံျကရပါတယ္။ ျခံရွင္း၊ ျမက္နႈတ္၊ ေျမာင္းေဖာက္ စတဲ့ အလုပ္ျကမ္း ေတြလုပ္ရပါတယ္။ ေက်ာင္းကအေရးမျကီးဘဲ စစ္တပ္အေရးျကီးတာေျကာင့္ ေက်ာင္းမတတ္ပဲ အလုပ္ျကမ္း လုပ္ေပးရတာမို်း လဲရိွပါတယ္။ ၂၀၀၅ ျကက္ဆူပင္စီမံကိန္းမွာ ပေလာင္ေက်ာင္းသူ ေက်ာင္းသား ေတြ ပါဝင္ ဆင္နဲွြခဲ့ရပါတယ္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ ေတြကို ျကိုဆိုတုန္း ဝတ္ဆင္ဖို့ ေက်ာင္းဝက္စံု ဝယ္ရတာဟာ မိသားစုအသံုးစရိတ္ကို ထိခိုက္ေစပါတယ္။ ဒါေျကာင့္ အစိုးရပညာေရး အသံုးစရိတ္ တိုးေပးဖို့ ပေလာင္ ေက်ာင္းသား လူငယ္အဖဲြ့က ေတာင္းဆို ထားပါတယ္။